دابودشت
| دابودشت | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | مازندران |
| شهرستان | آمل |
| بخش | دابودشت |
| نام(های) دیگر | درویش خیل |
| نام(های) پیشین | حلال‌خوار محله، وسکل |
| مردم | |
| جمعیت | ۲۰۰۰ نفر |
  دابودشت | |
دابودَشت یا ادیبی محله از شهرهای استان مازندران در شمال ایران است. این شهر، در بخش دابودشت شهرستان آمل قرار دارد.
در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۸۴ خورشیدی روستای درویش خیل مرکز بخش دابودشت از توابع شهرستان آمل پس از تجمیع با روستاهای حلال‌خوار محله و وسکل از توابع همین بخش با همت دکتر علی ادیبی فیروزجایی به شهر تبدیل و به عنوان شهر دابودشت شناخته شد.[۱]
دابودشت از شهرهای تاریخی است. دابو مقر پادشاهی اسپهبد دابو(۴۰–۵۶ ه.ق/۶۶۰–۶۷۶ م)(به معنی دابوِ یا بماناد) از پادشاهان نامی مازندران (عجم نهند) و گیلان است. فرخان یکم (ذوالمناقب) پسر اوست. دابو ولیعهد پدر در آمل و پس از پدر به پادشاهی رسید. در تبرستان استقلال یافت و تا نیشابور را مسخر خود کرد و معاصر بنی امیه بوده. هنوز شهر او (دابو) در مازندران (آمل) باقی است.
همچنین میربزرگ سر سلسله مرعشیان در دابو به دنیا آمد و ساکن دابو بود. دابو مقر میر بزرگ مرعشی در اوایل زندگی او بود.
سفرنامهٔ رابینو در سفرنامه خود می‌گوید: از بلوکات ناحیهٔ آمل به مازندران. عدهٔ قری ۹۱. مساحت آن ۱۵ فرسنگ و مرکز آن مرزنگو است. حد شمالی آن دریای خزر و شرقی آن جلال ازرک بارفروش و جنوبی آن دشت سه هزار و غربی آن هزارپی می‌باشد و جمعیت تقریبی آنجا صد و پانزده هزار است.
جمعیت
[ویرایش]بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر برابر با …۲ نفر جمعیت بوده‌است.[۲] مردم دابودشت به گویش آملی که گویشی از زبان مازندرانی است صحبت می‌کنند.[۳]
جاذبه‌های دیدنی دابودشت
[ویرایش]- تپه باستانی قلعه کش
- روستای تاریخی و دیدنی بلیران
- وجود بیش از بیست مقبره و امامزاده در روستا
- برج هشتل پنج برج آرامگاهی
- جاده دریا دابودشت - فریدونکنار
- وجود مزرعه‌های زیبا برنج
- تکیه روستای فیروزکلا مربوط به دوره قاجار - صفوی
- پل فیروزکلا مربوط به دوره پهلوی
- سقانفار هندوکلا و تکیه هندوکلا
- خانه حاج مهدی سلطان
- حمام تاریخی روستا دنگپیا
- جنگل پلنگ واز روستای غیاثکلای دابو
- قبرستان وسکل
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ حافظهٔ قوانین[پیوند مرده]، بازدید: سپتامبر ۲۰۰۹.
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
- ↑ نصری اشرافی، جهانگیر (١٣٧٧). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحه ۳۱ جلد اول. شابک ۰-۵-۹۱۱۳۱-۹۶۴ مقدار
|شابک=را بررسی کنید: checksum (کمک).
- جایگاه و بلندا
- تاریخ تبرستان-جلد ۱ - اردشیر برزگر(۱۲۷۴–۱۳۴۵ ه-ش
- سفرنامهٔ رابینو بخش انگلیسی ص ۴۰، ۱۱۲، ۱۱۳، ۱۱۶، ۱۵۵).
.jpg)
| نقشه استان مازندران به تفکیک شهرستان |
 | این یک مقالهٔ خرد یک مکان جغرافیایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |