داوود بن علی ظاهری | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۸۱۵ |
درگذشته | ۸۸۳ یا ۸۸۴ (حدود ۶۸ سال) |
دین | اسلام |
قومیت | فارسیزبانان |
دوران | دوران طلایی اسلام |
منطقه | بینالنهرین |
فرقه | سنی |
مذهب | مجتهد |
عقیده | ابن کلاب[۱] |
زمینههای علمی | فقه |
رهبر مسلمان | |
تأثیرگذاران | |
تأثیرپذیرندگان |
داوود بن علی بن خَلف اصفهانی (۲۰۰ یا ۲۰۲ ق – ۲۷۰ یا ۲۷۵ ق) با کنیه ابو سلیمان معروف به داوود ظاهری فقیه و مُحَّدث مسلمان و بنیانگذار مذهب ظاهری بود. او در کوفه متولد شد و در بغداد و نیشابور به تحصیل علم پرداخت و شاگرد ابو ثور شافعی و اسحاق بن راهویه از شاگردان بزرگ شافعی بود. وی نخست از پیروان سرسخت مذهب شافعی بود؛ ولی پس از مدتی مکتب ظاهری را در فقه بنا نهاد.