درآمدی که پس از کسر مالیات به مصرف می رسد
درآمد قابل تصرف ، (به انگلیسی : Disposable Income ) درآمدی است، که فرد میتواند، به مصرف و پسانداز ، تخصیص دهد و مقدار آن، از طریق کسر نمودن مالیات بر درآمد از درآمد شخصی بدست میآید.[ ۱]
در حوزه کلان، درآمد قابل تصرف؛ با اضافه کردن تمام انتقالات جاری دریافتنی، بجز انتقالات اجتماعی غیرنقدی و کسر کردن تمام انتقالات جاری پرداختنی، بجز انتقالات اجتماعی غیرنقدی، به درآمد اولیه یک واحد تجاری، یا بخش نهادی، بدست میآید. درآمد قابل تصرف، قلم تراز کننده حساب توزیع ثانویه درآمد است.[ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸]
↑ http://www.bls.gov/bls/fesacp1061104.pdf
↑ «نسخه آرشیو شده» . بایگانیشده از اصلی در ۲۱ اوت ۲۰۰۷. دریافتشده در ۲ ژوئیه ۲۰۱۴ .
↑ "Financial Risk: Definition" . Investopedia. Retrieved October 2011 .
↑ "In Wall Street Words" . Credo Reference. 2003. Retrieved October 2011 .
↑ McNeil, Alexander J.; Frey, Rüdiger; Embrechts, Paul (2005). Quantitative risk management: concepts, techniques and tools . Princeton University Press. pp. 2 –3. ISBN 978-0-691-12255-7 .
↑ Horcher, Karen A. (2005). Essentials of financial risk management . John Wiley and Sons. pp. 1 –3. ISBN 978-0-471-70616-8 .
↑ Walter, James (March 1956). "Dividend Policies and Common Stock Prices" . Journal of Finance . 11 (1): 29–41. doi :10.1111/j.1540-6261.1956.tb00684.x . Retrieved 20 October 2012 .
↑ Brown, Christian; Abraham, Fred (October 2012). "Sum of Perpetuities Method for Valuing Stock Prices" . Journal of Economics . 38 (1): 59–72. Archived from the original on 5 اكتبر 2012. Retrieved 20 October 2012 .