دم فِنِسترون (به انگلیسی: Fenestron) که با نام دم فندار (به انگلیسی: Fantail) نیز شناخته میشود، یکی از انواع آرایش پروانهٔ دم در بالگردهاست که همانند یک فن کانالدار میباشد.[۱] این آرایش از دمها برای نخستین بار توسط شرکت هوانوردی سود اختراع شد و امروزه در اختیار شرکت ایرباس است.[۲] دم فنسترون یک فناوری انحصاری شرکت ایرباس هلیکوپترز است و بالگردسازان دیگر برای تولید آن باید از شرکت ایرباس حق تولید آن را خریداری نمایند.[۳] فنسترون یک واژه از زبان اکسیتان است که از واژه لاتین «فِنِسترا» گرفته شده و به معنای «پنجره» است.[۳][۴][۵]
دم فندار همانند دمپروانهدار وظیفهٔ ایجاد نیروی ضدگشتاور را دارد تا بدنهٔ بالگرد ثابت بماند. با این تفاوت که یک فن کانالدار برای این منظور ساخته شدهاست تا بازده دم افزایش یابد. درحالیکه پروانهٔ دم معمولی دارای دو یا چهار عدد تیغه است، دم فنسترون دارای ۷ تا ۱۰ تیغه است. با قراردادن فن در درون یک کانال، مزایای زیادی ایجاد شده که میتوان به کاهش تاوه نوک بال، کاهش صدای پروانهٔ اصلی، افزایش بازده پروانه دم، افزایش پایداری بالگرد در هنگام هاور و جلوگیری از برخورد انسان یا اشیاء با پروانه دُم اشاره کرد.[۶][۷] نخستین بالگرد دارای دم فنسترون، آئروسپاسیال غزال نام داشت. برخی از شرکتهای بالگردسازی دیگر نیز حق تولید این دُم را از شرکت ایرباس خریداری کردهاند.[۸]
دم فندار برای نخستین بار در دهه ۱۹۴۰ میلادی توسط گروه ویر طراحی شد تا در محصولات هواگردسازی سییروا نصب شود.[۹] پس از ناموفق بودن شرکت ویر در توسعهای این فناوری، شرکت دیگری به نام سود-اویاسیون در دهه ۱۹۶۰ میلادی این طرح را پیش برد و موفق شد این فناوری را عملیاتی کند.[۱۰] شرکت سود در سال ۱۹۷۰ در آئروسپاسیال ادغام شد و این فناوری به شرکت جدید رسید. آئروسپاسیال خود نیز در سال ۲۰۰۰ توسط گروه ایرباس خریداری شده و در این شرکت ادغام شد. از سال ۲۰۰۰ تا کنون فناوری دم فندار در اختیار شرکت ایرباس است.
معایب دم فنسترون، همانند معایب رایج در همهٔ فنهای کانالدار است که شامل: