دنیل براون

Danielle Brown
MBE
براون در 2012
اطلاعات شخصی
زاده۱۰ آوریل ۱۹۸۸ ‏(۳۶ سال)
استیتون، یورکشر غربی، انگلستان
وبگاهwww.daniellebrown.co.uk
ورزشی

دنیل براون MBE (متولد ۱۰ آوریل ۱۹۸۸[۱]) یک ورزشکار تیر و کمان بریتانیایی و نویسنده کودکان است. او در بازی‌های پارالمپیک شرکت کرده و در پکن و لندن مدال طلا کسب کرده است. او همچنین در بازی‌های کشورهای مشترک المنافع نیز مدال کسب کرده است.

او در استیتون، یورکشایر غربی به دنیا آمد.[۲]

دوران حرفه‌ای

[ویرایش]

اولین مسابقه بین‌المللی براون، مسابقات تیراندازی با کمان اروپا (برای ورزشکاران دارای معلولیت) در نیمبورک در سال ۲۰۰۶ بود. او به نیمه نهایی مسابقات کامپوند باو اوپن کلاس رسید و در مقابل گلبین سو از ترکیه شکست خورد. او مسابقه مدال برنز را به ملانی کلارک، هم‌تیمی بریتانیایی خود باخت.[۳]

او سپس در مسابقات جهانی تیراندازی با کمان IPC در چئونگجو در سال ۲۰۰۷ شرکت کرد. او که در مسابقات کلاس آزاد کامپوند باو شرکت کرد، با امتیاز ۱۱۴ مدال طلا گرفت (گلبین سو را ۱۱۶–۱۰۷ در نیمه نهایی شکست داد و وانگ لی از چین را با نتیجه ۱۱۴–۱۰۸ در فینال شکست داد). او همچنین عضوی از تیم زنان بریتانیا بود که در مسابقات تیمی در کلاس باز کمپوند باو طلا گرفت و ژاپن را با نتیجه ۲۲۱–۱۹۹ در فینال شکست داد.[۳][۴]

در سال ۲۰۰۸، براون در مسابقه تیراندازی با کمان در استوک ماندویل مدال نقره گرفت (در فینال از گلبین سو شکست خورد)، سپس در بازی‌های پارالمپیک در پکن شرکت کرد و در کامپوند انفرادی زنان طلا گرفت و وانگ را در یک چهارم شکست داد. وی در نیمه‌نهایی کلارک و در فینال چیکو کامیا از ژاپن را با نتیجه (۱۱۲–۹۸) شکست داد. در سال ۲۰۰۹، او دومین مدال طلای انفرادی متوالی و یک طلای تیمی را در مسابقات جهانی تیراندازی با کمان IPC به دست آورد. سپس در سال ۲۰۱۰ سه مدال طلای انفرادی متوالی را در جام آریزونا، در مسابقات جهانی تیراندازی با کمان معلولان استوک ماندویل، و در مسابقات قهرمانی پارا تیراندازی با کمان اروپا کسب کرد.[۵]

او نماینده انگلیس در تیراندازی با کمان در بازی‌های مشترک المنافع ۲۰۱۰ در دهلی بود، و پس از یک تیراندازی انتخابی دو روزه در کاونتری در ژوئن، و در حالی که پس از نیکی هانت، زن شماره یک جهان دوم شد به رقابت‌ها صعود کرد.[۲] او مدال طلا را در مسابقات کامپوند تیمی زنان به دست آورد و کانادا را با نتیجه ۲۳۲–۲۲۹ در کنار هم تیمی‌های خود نیکی هانت و نیکولا سیمپسون شکست داد.[۶]

در سال ۲۰۱۱، او یک مدال طلای انفرادی را در مسابقات جهانی IPC در تورین به دست آورد و به دنبال آن دو مدال نقره در مسابقات تیمی زنان و مسابقات ترکیبی تیمی کسب کرد.[۷]

در سال ۲۰۱۲، او دومین مدال طلای متوالی خود در بازی‌های پارالمپیک را با شکست هم تیمی بریتانیایی خود، مل کلارک در فینال در پادگان توپخانه سلطنتی لندن به دست آورد.[۷] در آن سال او همچنین قهرمان جام جهانی داخل سالن در نیمز شد و در فینال جام جهانی توکیو مدال نقره گرفت.

براون در مراسم سال نوی ۲۰۱۳ به دلیل خدمات در تیراندازی با کمان نشان امپراتوری بریتانیا (MBE) را کسب کرد.[۸]

در ۱ سپتامبر ۲۰۱۳ براون با پیروزی در فینال سری ملی آرچری GB در ناتینگهام عنوان قهرمانی بریتانیا را به دست آورد. او در فینال کامپوند ۱۴۲–۱۴۱ لوسی اوسالیوان را شکست داد.[۹]

در نوامبر ۲۰۱۳، فدراسیون جهانی تیراندازی با کمان اعلام کرد که براون در آینده نمی‌تواند در مسابقات پارا تیراندازی با کمان (مانند المپیک ۲۰۱۶) شرکت کند زیرا معلولیت او تأثیر مستقیم و مهمی بر عملکرد تیراندازی با کمان ندارد. او به این حکم اعتراض کرد، اما در نهایت، ئحکم به نفع تیراندازی با کمان جهانی تأیید شد. از ۱ آوریل ۲۰۱۴، او قادر به رقابت در تیراندازی با کمان نیست.[۱۰][۱۱]

براون در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۱۵ در کپنهاگ شرکت کرد.[۱۲] در سال ۲۰۱۷ او در چالش دانشگاه کریسمس در تیمی به نمایندگی از دانشگاه لستر حاضر شد.

زندگی شخصی

[ویرایش]

براون سندرم درد ناحیه ای پیچیده (CRPS) در پاهایش دارد و نشسته بر روی چارپایه رقابت می‌کند. او در زمان پارالمپیک ۲۰۰۸ دانشجوی حقوق در دانشگاه لستر.[۲][۱۳][۱۴][۱۵] او در روز جمعه ۲۵ ژانویه ۲۰۱۳ مدرک افتخاری دکترای حقوق را از دانشگاه لستر دریافت کرد[۱۶] در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۳ دانشگاه لستر مرکز ورزشی دنیل براون را به نام او نامگذاری کرد.[۱۷] در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۳ به براون کلید شهر کریون[۱۸] و در ۱ ژوئیه ۲۰۱۴ کلید شهر لندن داده شد. در سال ۲۰۱۹، براون به تالار مشاهیر دانشگاه و کالج ورزش بریتانیا معرفی شد.[۱۹] در ۲۶ مه ۲۰۲۲، براون جایزه بهترین کتاب ورزشی کودکان ساندی تایمز را برای کتابش مانند یک دختر بدو دریافت کرد.

کتابشناسی

[ویرایش]
  • Collins GCSE Revision Study Skills (2015)[۲۰]
  • بهترین مهارت‌های خود زندگی برای بچه‌های غیرقابل توقف (2019)[۲۱]
  • مثل یک دختر بدو - ۵۰ ورزشکار فوق‌العاده و الهام بخش (2021)[۲۲]
  • صد دلیل برای امید (۲۰۲۱)، به نمایندگی از کاپیتان تام مور.[۲۳]
  • قانون دختران - ۵۰ زن که دنیا را تغییر دادند (2023)[۲۴]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Danielle Brown" بایگانی‌شده در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, International Paralympic Committee – Archery
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ "Ones to watch in Delhi: Danielle Brown", BBC, 4 October 2010
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Athlete results: Melanie Brown بایگانی‌شده در ۳ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine, International Paralympic Committee – Archery
  4. ↑ "6th IPC World Archery Championships" بایگانی‌شده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, International Paralympic Committee – Archery
  5. ↑ Athlete results: Danielle Brown بایگانی‌شده در ۳ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine, International Paralympic Committee – Archery
  6. ↑ "Commonwealth Games 2010: England archers win gold", BBC, 7 October 2010
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Danielle Brown". Retrieved 22 September 2016. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «archery.org» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  8. ↑ "2013 New Year's Honours" (PDF). Retrieved 29 December 2012.
  9. ↑ Hope, Nick (1 September 2013). "BBC Sport – Paralympian Danielle Brown wins first able-bodied British title". bbc.co.uk. Retrieved 13 August 2014.
  10. ↑ "Archer Danielle Brown ineligible for Paralympic competition". BBC Sport. 8 November 2013. Retrieved 22 September 2016.
  11. ↑ "British archer Danielle Brown fails to reverse Paralympic ban verdict". BBC Sport. 18 February 2014. Retrieved 22 September 2016.
  12. ↑ "World Archery Championships Summary: Copenhagen (DEN) 26 Jul – 2 Aug 2015" (PDF). pp. 11, 28, 80. Retrieved 2 July 2021.
  13. ↑ "DANIELLE BROWN – ARCHERY" بایگانی‌شده در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, English Federation of Disability Sport
  14. ↑ "Danielle Brown wins historic Commonwealth Games place", BBC, 24 June 2010
  15. ↑ "Paralympian Danielle Brown makes squad for Commonwealth Games", The Guardian, 24 June 2010
  16. ↑ "Honorary Graduate 2: Danielle Brown". Leicester University. Archived from the original on 26 July 2020. Retrieved 22 September 2016.
  17. ↑ "Lord Grocott to officially open University of Leicester sports centres – University of Leicester". .le.ac.uk. Archived from the original on 19 August 2020. Retrieved 13 August 2014.
  18. ↑ "Olympians Andy Hodge and Danielle Brown are given the freedom of Craven". The Craven Herald and Pioneer. 13 September 2013. Retrieved 22 September 2016.
  19. ↑ "Danielle Brown inducted into BUCS Hall of Fame". University of Leicester. 18 June 2019. Retrieved 2 July 2021.
  20. ↑ "Challenge limiting beliefs with double Paralympic gold medallist, Danielle Brown". Collins. Archived from the original on 24 May 2022. Retrieved 2 July 2021.
  21. ↑ "Be Your Best Self - Life Skills For Unstoppable Kids". Button Books. Retrieved 2 July 2021.
  22. ↑ "Run Like A Girl - 50 Extraordinary And Inspiring Sportswomen". Button Books. Retrieved 2 July 2021.
  23. ↑ "One Hundred Reasons To Hope". Penguin Books. Retrieved 2 July 2021.
  24. ↑ "Girls Rule - 50 Women Who Changed The World". Button Books. Retrieved 29 August 2021.

پیوند به بیرون

[ویرایش]