دوخ | |
---|---|
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | تکلپهایها |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای کاملینید |
راسته: | چمنسانان |
تیره: | چمنیان |
سرده: | Macrochloa or استپی (سرده) |
گونه: | M. tenacissima |
نام دوبخشی | |
Macrochloa tenacissima (L.) Kunth.
| |
مترادف | |
دوخ |
دوخ علفی پهن و بلند است که از آن حصیر میبافند و انگور و خربزه بدان آونگ میکنند. این گیاه بسیارشاخ است و در آب ایستاده میروید.
در قدیم دوخ را در زمستانها در مسجدها میافکنند یا از او حصیر میبافتند و در بسیاری مناطق بهویژه در تبریز و نخجوان زمانی که آن گیاه خشک میشد آن را به یک اندازه پارهپاره میکردند و در هر دو سر آن گوگرد مالیده و میفروختند.
از دوخ و پیزر در قدیم برای کاغذسازی هم بهره میجستند.
دهخدا: دوخ. حلفا. پیزر.