دورنیه دو ۲۱۷ | |
---|---|
![]() | |
کاربری | بمبافکن متوسط بمبافکن سنگین جنگنده شبانه هواگرد شناسایی |
تولیدکننده | دورنیه |
نخستین پرواز | ۱۹۳۸ |
معرفیشده در | ۱۹۴۱ |
بازنشستگی | ۱۹۴۵ |
کاربر اصلی | لوفتوافه |
ساختهشده | ۱۹۴۳–۱۹۴۰ |
تعداد ساختهشده | ۱۹۲۵ فروند |
دورنیه دو ۲۱۷ (به آلمانی: Dornier Do 217) یک هواگرد بمبافکن دو موتوره ساخت شرکت دورنیه در آلمان بود.
دورنیه دو ۲۱۷ باز طراحی هواگرد پیشین دورنیه دو ۱۷، به عنوان هواگردی بزرگتر و قدرتمندتر، بود.[۱] نخستین پیشنمونه غیر مسلح آن ماه اوت سال ۱۹۳۸ به پرواز درآمد و یک ماه بعد سقوط کرد. دو ۲۱۷ایی-۱ مجهز به دو موتور شعاعی بامو ۸۰۱آ،[۲] به عنوان نخستین مدل اواخر سال ۱۹۴۰ پدید آمد. مدلهای دو ۲۱۷ایی-۲ و دو ۲۱۷ایی-۳ متعاقباً با تسلیحات دفاعی متفاوت به عنوان بمبافکن شیرجهای تولید شدند. دیگر زیرْ گونهها شامل دو ۲۱۷ایی-۲/اِر-۴ هواگرد اژدرافکن، دو ۲۱۷ایی-۲/اِر-۱۰ هواگرد گشت دریایی و دو ۲۱۷ایی-۵ با قابلیت حمل موشک هوابهسطحِ هدایتشونده رادیویی هااس ۲۹۳، بودند. گونههای تولید شده پس از سال ۱۹۴۱ نیز شامل دو ۲۱۷یوت و دو ۲۱۷اِن جنگنده شبانه[۱]، دو ۲۱۷کا بمبافکن با دماغه بزرگتر و عمیقتر و تسلیحات دفاعی سنگینتر، دو ۲۱۷کا-۲ با طول بال بیشتر و دو ۲۱۷ام با موتور خطی دایملر-بنتس دیب ۶۰۳آ با توان ۱٬۷۵۰ اسب بخار، میشد. علت تغییر به موتور خطی نگرانی از امکان کمبود موتورهای بامو بود.[۲]
اسکادرانهای لوفتوافه از سال ۱۹۴۱ مجهز به هواگردهای دو ۲۱۷ایی شدند. با توجه به انطباقپذیری بالای طراحی پایه دو ۲۱۷، از این هواگردها در نقشهای بمبافکن، اژدرافکن، ضد کشتی و شناسایی استفاده شد.[۲]
تعداد زیادی از هواگردهای دو ۲۱۷ایی-۲ با باز طراحی دماغه و تعبیه چهار توپ خودکار ۲۰ میلیمتری و چهار مسلسل ۷٫۹۲ میلیمتری در آن و یک مسلسل ۱۳ میلیمتری در برجک کف، به جنگنده شبانه تبدیل شدند که مدلهای دو ۲۱۷یوت-۱ با مقدار کمی محموله بمب و دو ۲۱۷یوت-۲ مجهز به رادار، را پدیدآورد. بسیاری از هواگردهای دو ۲۱۷ام هم به شکل مشابهی به جنگنده شبانه دو ۲۱۷اِن تبدیل شدند.[۲]
حدود ۱٬۷۰۰ فروند از هواگردهای دو ۲۱۷ برای لوفتوافه تولید شد و تعداد اندکی هم به ایتالیا تحویل گردید.[۲]
دو ۲۱۷ایی-۲[۱] (دو ۲۱۷ایی-۱[۲]):