دولت موقت الجزایر | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۹۵۸–۱۹۶۲ | |||||||||
سرود: "سرود ملی الجزایر" | |||||||||
پایتخت | الجزیره (دوژور تا ۱۹۶۲) | ||||||||
پایتخت در تبعید | قاهره (۱۹۵۸–۱۹۶۰) تونس (شهر) (۱۹۶۰–۱۹۶۲) | ||||||||
زبان(های) رایج | زبان عربی زبان فرانسوی | ||||||||
حکومت | دولت در تبعید | ||||||||
رئیسجمهور | |||||||||
• ۱۹۵۸–۱۹۶۱ | فرحات عباس | ||||||||
• ۱۹۶۱–۱۹۶۲ | بن یوسف بن خدة | ||||||||
دوره تاریخی | ضداستعمار آفریقا | ||||||||
۱ نوامبر ۱۹۵۴ | |||||||||
• GPRA اعلام کرد | ۱۹ سپتامبر ۱۹۵۸ | ||||||||
• موافقتنامه اویان | ۱۹ مارس ۱۹۶۲ | ||||||||
• GPRA در الجزیره قرار گرفتهاست | ۱ ژوئیه ۱۹۶۲ | ||||||||
• استقلال اعلام کرد | ۵ ژوئیه ۱۹۶۲ | ||||||||
• الجزایر تأسیس | ۲۵ سپتامبر ۱۹۶۲ | ||||||||
|
دولت موقت الجزایر (به عربی: الحکومة الجزائریة المؤقتة) بهطور رسمی در تاریخ ۱۹ سپتامبر۱۹۵۸ در قاهره تشکیل شد، و در همان اولین روز، برنامه خودش را به نام رئیس دولت موقت فرحات عباس صادر نمود و اهداف خود را از تشکیل این دولت به اطلاع همه رساند. این دولت براساس تصمیمات شورای ملی انقلاب الجزایر که در تاریخ ۲۲ تا ۲۸ ماه اوت ۱۹۵۸ جلساتی در قاهره برگزار کرده بود تشکیل شد که در آن جلسات کمیته هماهنگی را برای اعلام تأسیس دولت موقت مکلف کرده بود. دولت موقت جمهوری الجزایر با سه تشکیلات از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ شناخته میشود.[۱][۲][۳][۴][۵]
در روز هفدهم سپتامبر ۱۹۵۸ دولت موقت جمهوری الجزایر اعلام گردید. این اعلامیه در قاهره منتشر گردید و بنام مردم مبارزی که طی ۴ سال برای استقلال کشورشان مبارزه کرده و این دولت را که اشغالگران از سال ۱۸۳۰ آن را بلعیده بودند، برپا کرده بودند نام گذاری شد. و به این شکل وحشیانهترین دوران غارتگری که در قرن گذشته شکل گرفته بود و میخواست مردم را از هویت و تاریخ خودشان تهی کند به پایان رسید .
۴ سال بر مردم ما گذشت در حالی که در تمام این مدت در میدان مقاومت و مبارزه علیه یکی از قویترین نیروهای نظامی دنبال بود و شهدای فراوانی نیز تقدیم نمود بنحوی که بیش از ۶۰۰ هزار شهید برای حصول آزادی بر خاک افتادند. ارتش آزادیبخش ملی با امکانات محدودی که داشت و با کمک گرفتن از دولت مصر به ریاست رهبر امت عرب جمال عبدالناصر توانست در مقابل ارتش مجهز فرانسه با تمامی توپخانه و هواپیما پیروز شود.[۲][۶][۷]