دونالد دسکی

دونالد دسکی
نام هنگام تولددونالد سیدنی دسکی
زادهٔ۲۳ نوامبر ۱۸۹۴
بلو ارث، مینه‌سوتا
درگذشت۲۹ آوریل ۱۹۸۹ (۹۴ سال)
ورو بیچ، فلوریدا
ملیتایالات متحده آمریکا
شناخته‌شده
برای		طراحی صنعتی

دونالد سیدنی دسکی (به انگلیسی: Donald Sidney Deskey)؛ (زادۀ ۲۳ نوامبر ۱۸۹۴ میلادی – درگذشتۀ ۲۹ آوریل ۱۹۸۹ میلادی) یک طراح صنعتی اهل ایالات متحدۀ آمریکا بود.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

دونالد سیدنی دسکی[۱] در بلو ارث، مینه‌سوتا به دنیا آمد. او در دانشگاه کالیفرنیا در رشتۀ معماری تحصیل کرد، اما این حرفه را دنبال نکرد و در عوض به یک هنرمند و پیشگام در زمینۀ طراحی صنعتی تبدیل شد. او در سال ۱۹۲۵ میلادی در نمایشگاه بین‌المللی هنرهای تزئینی و صنایع مدرن در پاریس شرکت کرد که بر رویکرد او به طراحی تأثیر گذاشت.[۲] او در ادامه یک شرکت مشاورۀ طراحی در شهر نیویورک و بعداً شرکت دسکی-ولمر (با مشارکت فیلیپ ولمر) که در طراحی مبلمان و پارچه تخصص داشت، تأسیس کرد. طراحی‌های او در این دوره از آرت دکو به سبک استریم‌لاین مدرن پیشرفت کرد.

چراغ رومیزی دونالد دسکی، ۱۹۳۱–۱۹۲۷ میلادی
چراغ رومیزی دونالد دسکی، ۱۹۳۱–۱۹۲۷ میلادی

دسکی برای اولین بار به عنوان یک طراح با ویترین‌های فروشگاه بزرگ فرانکلین سایمون در منهتن در سال ۱۹۲۶ میلادی، توجه‌ها را به خود جلب کرد. در دهۀ ۱۹۳۰ میلادی، او برندۀ مسابقه طراحی فضای داخلی تالار موسیقی رادیو سیتی شد. او همچنین اشیاء نقاشی شده هندسی را از طریق مغازه مُد روز رینا روزنتال فروخت و کارهای طراحی سفارشی برای او انجام داد.[۳] در دهۀ ۱۹۴۰ میلادی، او شرکت طراحی گرافیک همکاران دونالد دسکی را راه‌اندازی کرد و برخی از شناخته شده‌ترین نمادهای روز را ساخت، از جمله بسته‌بندی خمیر‌دندان کرست، نشان وسط خال تاید، و همچنین یک مدل پرکاربرد تیر چراغ برق شهر نیویورک.[۲][۴] در سال ۱۹۴۰ میلادی، دسکی یک شکل تزئینی از تخته چندلا را توسعه داد که ظاهر مخطط یا شانه‌ای منحصر به فردی داشت. با نام ولدتکس تولید شد و در دهۀ ۱۹۵۰ میلادی بسیار محبوب شد.[۲]

شرکت او هنوز در سینسیناتی در حال فعالیت است. مجموعه‌ای از آثار او در موزۀ ملی طراحی کوپر-هویت نگهداری می‌شود.[۵] او در ورو بیچ، فلوریدا، شهری که در سال ۱۹۷۵ میلادی در آن بازنشسته شده بود، درگذشت.

در سال ۱۹۲۳، دسکی با مری کمبل دوتت،[۶] پیانیست و بعداً استاد موسیقی در کالج جونیاتا ازدواج کرد.[۷] آن‌ها دو پسر داشتند، مایکل دوتت دسکی، معمار، و دونالد استفن («استیو» یا دی. استفن) دسکی، یک پیمانکار ساختمان.[۸] در سال ۱۹۵۲ میلادی، دسکی با کاترین گادفری برنان ازدواج کرد، که تا پایان زندگی با او به سر برد.[۸]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "DONALD DESKEY Obituary (2019) New York Times". Legacy.com. (به انگلیسی).
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Ottoson, Mary (April 2009). "Weldtex: The Plywood Panel That Grows Old Gracefully". 34. Archived from the original on 2013-10-10. (به انگلیسی). Archived from the original on 10 اكتبر 2013. Retrieved 18 August 2022. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  3. ↑ ’’At Home in Modernism’’. "[1] Archived". 2015-06-13 at the Wayback Machine” (به انگلیسی). Archived from the original on 13 June 2015. Retrieved 18 August 2022.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  4. ↑ Walsh, Kevin. "The Best and the Brightest". The New York Times. Retrieved July 11, 2001. (به انگلیسی).
  5. ↑ "Donald Deskey | People | Collection of Smithsonian Cooper-Hewitt, National Design Museum" (به انگلیسی).
  6. ↑ "Paid Notice: Deaths DESKEY, MICHAEL". The New York Times. 2011-12-04. (به انگلیسی).
  7. ↑ "History of the Juniata College Instrumental Program". Juniata College. Archived from the original on 2014-03-02. Retrieved 2014-02-23 (به انگلیسی). Archived from the original on 2 March 2014. Retrieved 18 August 2022.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Slesin, Suzanne (30 April 1989). "Donald Deskey, Innovative Designer, Dies a 94". The New York Times. (به انگلیسی).

پیوند به بیرون

[ویرایش]
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با طراح صنعتی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.