بخشی از مجموعه مقالههای |
زیستشناسی فرگشتی |
---|
درگاه.ویکیپروژه |
دیدگاه ژنمحور فرگشتی (به انگلیسی: gene-centered view of evolution)، دیدگاه چشم ژن، نظریه گزینش ژنی، یا نظریه ژن خودخواه، معتقد است که تکامل سازگاری از طریق بقای افتراقی ژنهای رقیب رخ میدهد و بسامد آللی آن آللهایی را افزایش میدهد که اثرات صفت فنوتیپی آنها با موفقیت تکثیر خود را ارتقا میدهند. با ژنی که بهعنوان «نه تنها یک بیت فیزیکی از دیانای [بلکه] همه کپیهای یک بیت خاص از دیانای که در سراسر جهان پراکنده شدهاست» تعریف میشود.[۱][۲] طرفداران این دیدگاه، استدلال میکنند که از آنجایی که اطلاعات ارثی از نسلی به نسل دیگر تقریباً بهطور انحصاری توسط دیانای منتقل میشود، انتخاب طبیعی و تکامل از دیدگاه ژنها بهتر مورد توجه قرار میگیرد.
نگاه ژنمحوری به فرگشت، الگویی برای تکامل ویژگیهای اجتماعی مانند خودخواهی و نوعدوستی است.
دیدگاه ژن به عنوان واحد گزینشی عمدتاً در آثار ریچارد داوکینز، دبلیو دی همیلتون،[۳][۴][۵] کالین پیتندریگ و جورج سی ویلیامز ایجاد شد. داوکینز در کتاب خود به نام ژن خودخواه (۱۹۷۶) بهطور عمده آن را مردمی کرد و گسترش داد.