دی‌تی‌ام

دی‌تی‌ام
لوگو رسمی مسابقات دی‌تی‌ام (۲۰۲۳–هم‌اکنون)
رده
کشوراروپا (۶ مسابقه در آلمان و ۲ مسابقه در دیگر کشورها برگزار می‌شود)
اولین فصل۲۰۰۰
سازندگان
تأمین‌کننده موتورمتفاوت بر اساس تیم
تأمین‌کننده تایرپیرلی
قهرمان رانندگاناتریش توماس پراینینگ
تیم قهرمانآلمان مانتی ای‌ام‌ای
تولیدکنندهٔ قهرمانآلمان پورشه
وبگاهwww.dtm.com
فصل کنونی

مسابقات دویچه تورن‌واگن مسترز (Touring Car Master) که با نام مختصر دی‌تی‌ام شناخته می‌شود سری مسابقات اتومبیلرانی ورزشی است که در آلمان و چند کشور دیگر اروپایی برگزار می‌شود.
این مسابقات در حال حاضر نسخه اصلاح شده‌ای از اتومبیل‌های گرند تورینگ یا جی تی ۳ را به عنوان خودروی‌های مسابقات استفاده می‌کند و جایگزین اتومبیل‌های تور کلاس ۱ در سالهای قبل شده است.

از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰، مسابقات دی تی ام جدید که با نام دویچه تورنواگن مایسترشافت (قهرمانی اتومبیل‌های تور آلمان) شناخت می‌شد و آی تی سی (قهرمانی بین‌المللی اتومبیل‌های توریستی) را که پس از سال ۱۹۹۶ به دلیل هزینه‌های بالا متوقف شده بود، ادامه داد. . لازم است ذکر شود که این مقاله مربوط به دی تی ام نسل جدید است که از سال ۲۰۰۰ شروع شده است.

تاریخچه

[ویرایش]

نسل جدید دی‌تی‌ام (۲۰۰۰)

[ویرایش]
خودرو مرسدس در سال ۲۰۰۶ دی‌تی‌ام

در دوران برگزاری ای تی سی، بخش بزرگی از درآمد حاصل از مسابقات قهرمانی به سازمان برگزاری مسابقات جهانی فیا می‌رفت که منجر به شکایت تیم‌ها در رابطه با بازدهی اندک سرمایه‌گذاری زیاد آنها بود شد. از سال ۱۹۹۷، ایده‌های زیادی برای یافتن راه جدیدی برای قوانین سری جدید مسابقه دی‌تی‌ام مورد بحث قرار گرفت. اوپل تأکید اولیه را بر کنترل هزینه داشت، مرسدس بنز از توسعه با بودجه بالا برای رقابت جذاب هر حمایت می‌کرد، بی ام و در تلاش بود سری مسابقات بین‌المللی را به جای تمرکز بر آلمان به بیاورد، در حالی که آئودی اصرار داشت که علامت تجاری سیستم چهارچرخ محرک کواترو (با وجود چرخش چرخ عقب) را مجاز کند. برای حضور آئودی ار ۸ را در مسابقات اتومبیلرانی) .[۱]

دی‌تی‌ام (۲۰۰۰–۲۰۰۳)

[ویرایش]
آئودی تی تی در مسابقات دی‌تی‌ام، ۲۰۰۳

در ماه مه سال ۲۰۰۰، دی‌تی‌ام جدید با راند سنتی هوکنهایم رینگ شروع شد. برخی از خودروهایی که در این مسابقه شرکت می‌کردند، اسپانسرهای مالی نداشتند یا تعداد کمی داشتند. در حالی که خودروهای اوپل می‌توانستند با اکثر خودروهای مرسدس در فصل ۲۰۰۰ رقابت کنند، آئودی با عجله در توسعه از رقابت قهرمانی خارج شد.

از آنجایی که شکل بدنه خودرو آئودی تی تی دارای ویژگی‌های آیرودینامیکی نسبتاً ضعیفی بود، آئودی مجاز بود در سال‌های بعد از نسخه‌ای با فاصله بین دو محور و بدنه کشیده استفاده کند که موجب کسب امتیازات بیشتری نیز شد، افزایش ارتفاع بال عقب، که به آئودی تی تی ار کمک کرد تا در سال ۲۰۰۲ با لوران آیلو قهرمانی دی‌تی‌ام را به دست آورد."2003 Nurburgring DTM" (به انگلیسی). motorsport magazine.

در سال ۲۰۰۲ دی‌تی‌ام همچنین دستگاه HANS را برای افزایش ایمنی راننده و کاهش صدمات ناشی از تصادفات معرفی کرد.[۲]

آئودی در دی‌تی‌ام

[ویرایش]
خودرو ای۴ آئوذی به رانندگی اولیور جارویس

آئودی پس از موفقیت‌های خود با آئودی آر ۸ و پشتیبانی رسمی از تیم ای‌بی‌تی در نوربرگ رینگ، سرانجام در سال ۲۰۰۴ به دی‌تی‌ام به عنوان شرکت کننده رسمی پیوست. آئودی بلافاصله در سال ۲۰۰۴ با راننده سوئدی ماتیاس اکستروم، که در حال حاضر یک کهنه‌کار قدیمی این ورزش است، موفق شد و برای اولین بار قهرمان سری دی‌تی‌ام شود.[۳]

ماتیاس اکستروم، دی‌تی‌ام مسابقه بوداپست ۲۰۱۶

دی‌تی‌ام در ۲۰۰۵–۲۰۰۶

[ویرایش]
دی‌تی‌ام، مسابقه برندز هچ، برونو اسپنگلر ۲۰۰۶

این مسابقات در سال ۲۰۰۴ با شکست مواجه شد، زمانی که شرکت قدیمی اوپل تصمیم گرفت در پایان فصل ۲۰۰۵، به عنوان بخشی از یک عملیات کاهش هزینه‌های بزرگ در بخش اروپایی جنرال موتورز، از این مسابقات خارج شود. در ابتدا، به نظر می‌رسید که این شکاف توسط ام‌جی روور پر شود، اما برنامه‌های آن‌ها برای ورود به این سری داشتند پس از سقوط سهام شرکت در آوریل ۲۰۰۵ لغو شد در نتیجه، آئودی و مرسدس هر کدام در سال ۲۰۰۶ با ۱۰ خودرو به مسابقات آمدند. اما مشکل اصلی قراداد تلویزیونی بود که ایستگاه تلویزیونی بزرگ آلمانی ای‌اردی(ARD) برای ادامه همکاری نیاز به بودن سه کمپانی بزرگ در این مسابقات داشت.[۴]

دی‌تی‌ام ۲۰۰۷–۲۰۱۳

[ویرایش]
رانندگان آئودی در سال ۲۰۱۲، ماتیاس اکستروم سمت چپ و آدرین تمبی

دی‌تی‌ام با وجود توافق تلویزیونی که سه سازنده را ملزم به شرکت در مسابقات می‌کرد، تنها با دو سازنده ادامه یافت. فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۹ با تسلط آئودی ادامه یافت جایی که ماتیاس اکستروم سوئدی دومین عنوان از دو عنوان خود را در سال ۲۰۰۷ به دست آورد و تیمو شیدر در دو سال بعد عنوان قهرمانی راننده را به دست آورد. مرسدس بنز در هر دو سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ نایب قهرمان شد (پل دی رستا در سال ۲۰۰۸ و گری پافت در سال ۲۰۰۹) سرانجام در سال ۲۰۱۰، مرسدس فاصله خود را با آئودی کمتر کرد و با رانندگی دی رستا در سال ۲۰۱۰ قهرمان دی‌تی‌ام را به دست آورد.[۵]

در سال ۲۰۱۲ بی ام و پس از بیست سال غیبت به این مسابقات بازگشت و عناوین قهرمانی رانندگان، تیم و سازندگان را به دست آورد.[۶]

آئودی در سال ۲۰۱۲ خودروهای ای۴ به ای۵[۷] تغییر و در سال ۲۰۱۳ به آر اس ۵ تغییر داد.[۸]

در سال ۲۰۱۳، سیستم کاهش درگ مشابه سیستم مورد استفاده در فرمول ۱ توسط ای‌تی‌ار برای بهبود مسابقه در دی‌تی‌ام معرفی شد.

۲۰۱۴ - هم‌اکنون

[ویرایش]
آنتونیو فلیکس دی کوستا راننده بی ام و، ۲۰۱۴

در سال ۲۰۱۴، شکل بدنه و قطعات آیرودینامیکی تمام خودروهای دی‌تی‌ام برای بهبود مسابقه اصلاح شد. مسابقات (مسابقه شنبه و یکشنبه) نیز در سال ۲۰۱۵ احیا شد، بنابراین از مسابقات با تعداد دور به مسابقات زمانی تغییر داده شد. جلسه تعیین خط دی‌تی‌ام همچنین به یک تک جلسه ای (شبیه فرمت تعیین خط فرمول یک که از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۲ استفاده می‌شد) تغییر شکل داد، اما دی‌تی‌ام فقط یک جلسه تعیین خط ۲۰ دقیقه ای را برای مسابقات شنبه و یکشنبه اجرا می‌کرد.

در سال ۲۰۱۷، تعداد خودروهای‌های حاضر در مسابقات از ۲۴ به ۱۸ کاهش یافت تا باعث کیفیت مسابقات و کنترل هزینه‌ها برای تیم‌ها باشد.

مسابقه آخر فصل ۲۰۱۷ دی‌تی‌ام، همراه با خودروهای سوپر جی تی ژاپنی

برای فصل ۲۰۱۹ مسابقات دی‌تی‌ام، موتورهای توربوشارژ برای اولین بار از سال ۱۹۸۹ به این مسابقات معرفی شد.

مرسدس پس از پایان فصل ۲۰۱۸ این مسابقات را ترک کرد.[۹]

فصل ۲۰۱۹ همچنین شاهد سه سازنده غیر آلمانی هوندا، لکسوس و نیسان بودیم که در مسابقات ژاپنی سوپر جی تی شرکت می‌کردند که به عنوان مهمان در مسابقه نهایی فصل ۲۰۱۹ دی‌تی‌ام شرکت کنند.[۱۰]

آئودی آر اس ۵ توربو با رانندگی جیمی گرین، ۲۰۱۹

نحوه برگزاری

[ویرایش]

هنگامی که سری دی‌تی‌ام بازگشت، از یک فرمت برگزاری مشابه با فصل پایانی خود در سال ۱۹۹۶ استفاده کرد: دو مسابقه ۱۰۰ کیلومتری، با فاصله کوتاه بین آنها، در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ یک مسابقه کوتاه به طول ۳۵ کیلومتر و همچنین یک مسابقه طولانی ۱۰۰ کیلومتر برگزار می‌شد که شامل یک پیت استاپ اجباری و امتیاز برای ۱۰ نفر برتر مانند فصول قبلی بود. از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴ تنها یک مسابقه وجود داشت که مسافتی حدود ۲۵۰ کیلومتر و دو پیت استاپ اجباری داشت. برای فصل ۲۰۱۵ قالب جدیدی برای برگزاری مسابقات معرفی شد. آخر هفته مسابقه شامل مسابقات ۴۰ دقیقه ای (شنبه) و ۶۰ دقیقه ای (یکشنبه) بود. در مسابقه روز شنبه، پیت استاپ اختیاری بود در حالی که در مسابقه یکشنبه یک پیت استاپ اجباری وجود داشت و هر چهار لاستیک باید تغییر می‌کردند. هر دو مسابقه دارای یک سیستم امتیاز دهی یکسان بودند. در فصل ۲۰۱۷، هر دو مسابقه آخر هفته با همان فاصله ۵۵ دقیقه‌ای به علاوه یک دور کامل، با یک مسابقه در روز شنبه، دیگری در روز یکشنبه برگزار می‌شود. در هر دو مسابقه رانندگان مجبور بودند حداقل یک بار برای تعویض لاستیک به پیت استاپ بروند.[۱۱] برای فصل ۲۰۱۹ زمان محدود مسابقه از بین رفت و این مسابقات به شیوه مسابقه بر اساس تعداد دور که آخرین بار در سال ۲۰۱۴ مورد استفاده قرار گرفت بود، برگردانده شد.[۱۲] با این حال، پس از مسابقه افتتاحیه فصل ۲۰۱۹، این مسابقات به دلیل مشکلات مربوط به پخش تلویزیونی مسابقه‌های ۵۵ دقیقه‌ای به علاوه یک دور را برگرداند.

رانندگان دی‌تی‌ام

[ویرایش]
میکا هاکینندر خودرو مرسدس، دی‌تی‌ام ۲۰۰۶

رانندگان این مسابقات همیشه ترکیبی از رانندگان جوان و مسن بوده است، از جمله رانندگان معروف سابق فرمول یک، دیوید کولتارد، برند اشنایدر، آلن مک‌نیش، ژان آلسی، هاینز-هارالد فرنتزن، رالف شوماخر، جی جی لهتو، پدرو لامی، کارل وندلینگر، امانوئل پیررو، استفانو مودنا، و قهرمان دو دوره فرمول یک میکا هاکینن. و رابرت کوبیکا برنده سابق گرندپری کانادا در فرمول یک در سال ۲۰۰۸.

کاترین لگ در مسابقات دی‌تی‌ام
رالف شوماخر برادر اسطوره و قهرمان هفت بار جهان مایکل شوماخر در سال ۲۰۰۸ دی‌تی‌ام

تایر

[ویرایش]

میشلن از سال ۲۰۲۱ شریک لاستیک دی‌تی‌ام بوده و نام تجاری Pilot Sport GT S9M را دارد.

لاستیک‌های پیرلی از زمانی که آداک مدیریت مسابقات دی‌تی‌ام را به دست گرفت، مورد استفاده قرار گرفته است.

تایر هانکوک در سال ۲۰۱۸

نحوه امتیاز دهی

[ویرایش]
Oschersleben 2007: Rockenfeller, Häkkinen and Spengler
Hockenheimring, April 2008

این تکامل تاریخچه سیستم امتیازدهی امتیاز دی‌تی‌ام از زمان تولد دوباره در سال ۲۰۰۰ است.

جایگاه اول دوم سوم چهارم پنجم ششم هفتم هشتم نهم دهم
امتیازات ۲۰ ۱۵ ۱۲ ۱۰ ۸ ۶ ۴ ۳ ۲ ۱
۲۰۰۱
امتیازات مسابقه کوتاه
جایگاه اول دوم سوم
امتیازات ۳ ۲ ۱
امتیازات مسابقه طولانی
جایگاه اول دوم سوم چهارم پنجم ششم هفتم هشتم نهم دهم
امتیازات ۲۰ ۱۵ ۱۲ ۱۱۰ ۸ ۶ ۴ ۳ ۲ ۱
۲۰۰۲
امتیازات مسابقه کوتاه
جایگاه اول دوم سوم
امتیازات ۳ ۲ ۱
امتیازات مسابقه طولانی
جایگاه اول دوم سوم چهارم پنجم ششم
امتیازات ۱۰ ۶ ۴ ۳ ۲ ۱
۲۰۰۳–۲۰۱۱
جایگاه اول دوم سوم چهارم پنجم ششم هفتم هشتم
امتیازات ۱۰ ۸ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱
۲۰۱۲–۲۰۱۴
جایگاه اول دوم سوم چهارم پنجم ششم هفتم هشتم نهم دهم
امتیازات ۲۵ ۱۸ ۱۵ ۱۲ ۱۰ ۸ ۶ ۴ ۲ ۱
امتیازات برای هر دو مسابقه محاسبه می‌شود
جایگاه اول دوم سوم چهارم پنجم ششم هفتم هشتم نهم دهم
امتیازات ۲۵ ۱۸ ۱۵ ۱۲ ۱۰ ۸ ۶ ۴ ۲ ۱

۲۰۲۳ - هم‌اکنون

امتیازات برای هر دو مسابقه
جایگاه اول دوم سوم ۴ام ۵ ام ۶ ام ۷ ام ۸ ام ۹ ام ۱۰ ام ۱۱ ام ۱۲ ام ۱۳ ام ۱۴ ام پانزدهم
امتیازات ۲۵ ۲۰ ۱۶ ۱۳ ۱۱ ۱۰ ۹ ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱
جایگاه در تعیین خط اول دوم سوم
امتیازات ۳ ۲ ۱

در صورت تساوی امتیازات در پایان فصل، قهرمان را بر اساس بیشترین رتبه اول تعیین می‌کند.
اگر باز هم مساوی باشد، دی‌تی‌ام قهرمان را با بیشترین رتبه دوم و سپس بیشترین مقام سوم و غیره تعیین می‌کند تا زمانی که یک قهرمان مشخص شود.

قهرمانان

[ویرایش]

رانندگان

[ویرایش]
فصل قهرمان تیم خودرو قهرمان قهرمان سازندگان
۱۹۸۴–
۱۹۹۶ 		ورژن دیگری از مسابقات برگزار می‌شده است.
۱۹۹۷–
۱۹۹۹ 		برگزار نشد
۲۰۰۰ آلمان برند اشنایدر اچ دبلیو ای تیم مرسدس بنز مرسدس بنز
۲۰۰۱ آلمان برند اشنایدر (۲) اچ دبلیو ای تیم مرسدس بنز مرسدس بنز
۲۰۰۲ فرانسه لورن آچلو ای‌بی‌تی اسپورتس‌لاین آئودی مرسدس بنز
۲۰۰۳ آلمان برند اشنایدر (۳) اچ دبلیو ای تیم مرسدس بنز مرسدس بنز
۲۰۰۴ سوئد ماتیاس اکستروم ای‌بی‌تی اسپورتس‌لاین آئودی آئودی
۲۰۰۵ بریتانیا گری پافت اچ دبلیو ای تیم مرسدس بنز مرسدس بنز
۲۰۰۶ آلمان برند اشنایدر (۴) اچ دبلیو ای تیم مرسدس بنز مرسدس بنز
۲۰۰۷ سوئد ماتیاس اکستروم (۲) ای‌بی‌تی اسپورتس‌لاین آئودی آئودی
۲۰۰۸ آلمان تیمو شایدر ای‌بی‌تی اسپورتس‌لاین آئودی مرسدس بنز
۲۰۰۹ آلمان تیمو شایدر (۲) ای‌بی‌تی اسپورتس‌لاین آئودی مرسدس بنز
۲۰۱۰ بریتانیا پاول دی رستا اچ دبلیو ای تیم مرسدس بنز مرسدس بنز
۲۰۱۱ آلمان مارتین تامسزیک فونیکس ریسینگ آئودی آئودی
۲۰۱۲ کانادا برونو اسپنگلر اشنیتزر موتوراسپورت بی ام و بی ام و
۲۰۱۳ آلمان مایک راکنفلر فونیکس ریسینگ آئودی بی ام و
۲۰۱۴ آلمان مارکو ویتمن تیم ار ام جی بی ام و آئودی
۲۰۱۵ آلمان پاسکال وهرلین اچ دبلیو ای تیم مرسدس بنز بی ام و
۲۰۱۶ آلمان مارکو ویتمن (۲) تیم ار ام جی بی ام و آئودی
۲۰۱۷ آلمان رنه راست تیم روزبرگ آئودی آئودی
۲۰۱۸ بریتانیا گری پافت (۲) اچ دبلیو ای تیم مرسدس بنز مرسدس بنز
۲۰۱۹ آلمان رنه راست (۲) تیم روزبرگ آئودی آئودی
۲۰۲۰ آلمان رنه راست (۳) تیم روزبرگ آئودی آئودی
۲۰۲۱ آلمان ماکسیمیلیان گوتز تیم اچ ار تی مرسدس بنز مرسدس بنز
۲۰۲۲ آفریقای جنوبی شلدون ون در لیند شوبرت موتوراسپورت بی ام و آئودی
۲۰۲۳ اتریش توماس پراینینگ مانتی ای‌ام‌ای پورشه پورشه

رکوردها

[ویرایش]

بیشترین قهرمانی

[ویرایش]

رانندگان

[ویرایش]
Championship wins
راننده تعداد کلی قهرمانی دی‌تی‌ام (۱۹۸۴–۱۹۹۵) آی‌تی‌سی (۱۹۹۵–۱۹۹۶) دی‌تی‌ام (از ۲۰۰۰) فصل
۱ آلمان برند اشنایدر ۶ ۱ ۱ ۴ ۱۹۹۵ (دی‌تی‌ام), ۱۹۹۵ (آی‌تی‌سی), ۲۰۰۰, ۲۰۰۱, ۲۰۰۳, ۲۰۰۶
۲ آلمان کلاوس لودویگ ۳ ۳ - - ۱۹۸۸, ۱۹۹۲, ۱۹۹۴
= آلمان رنه راست ۳ - - ۳ ۲۰۱۷, ۲۰۱۹, ۲۰۲۰
۴ سوئد ماتیاس اکستروم ۲ - - ۲ ۲۰۰۴, ۲۰۰۷
= بریتانیا گری پافت ۲ - - ۲ ۲۰۰۵, ۲۰۱۸
= آلمان تیمو شایدر ۲ - - ۲ ۲۰۰۸, ۲۰۰۹
= آلمان مارکو ویتمن ۲ - - ۲ ۲۰۱۴, ۲۰۱۶
۷ آلمان فولکر استرایچک ۱ ۱ - - ۱۹۸۴
= سوئد پر استورسون ۱ 1 - - ۱۹۸۵
= دانمارک کورت تیم ۱ ۱ - - ۱۹۸۶
= بلژیک اریک ون دو پول ۱ ۱ - - ۱۹۸۷
= ایتالیا روبرتو راواگلیا ۱ ۱ - - ۱۹۸۹
= آلمان هانس یواخیم استاک ۱ ۱ - - ۱۹۹۰
= آلمان فرانک بیلا ۱ ۱ - - ۱۹۹۱
= ایتالیا نیکولا لارینی ۱ ۱ - - ۱۹۹۳
= آلمان مانوئل رویتر ۱ - ۱ - ۱۹۹۶
= فرانسه لوران آیلو ۱ - - ۱ ۲۰۰۲
= بریتانیا پاول دی رستا ۱ - - ۱ ۲۰۱۰
= آلمان مارتین تامچیک ۱ - - ۱ ۲۰۱۱
= کانادا برونو اسپنگلر ۱ - - ۱ ۲۰۱۲
= آلمان مایک راکنفلر ۱ - - ۱ ۲۰۱۳
= آلمان پاسکال وهرلین ۱ - - ۱ ۲۰۱۵
= آلمان ماکسیمیلیان گوتز 1 - - 1 ۲۰۲۱
= آفریقای جنوبی شلدون ون در لیند ۱ - - ۱ ۲۰۲۲

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "DTM (German Touringcar Masters) - Season 2000" (به انگلیسی). 2001 [2000].
  2. ↑ Hans Stuck V8 DTM Car - 034EFI'd | Automobiles Forum[پیوند مرده]
  3. ↑ 100 facts about Audi and the DTM
  4. ↑ Audi A4 DTM Edition (2005) - pictures, information & specs
  5. ↑ "DTM-Präsentation in Wiesbaden | News | Ergebnisse | Live | Bundesliga | SPORT1 | Video | Motorsport". Sport1.de. 27 January 2012. Archived from the original on 29 October 2013. Retrieved 30 January 2012.
  6. ↑ [۱] بایگانی‌شده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine
  7. ↑ "German Racers: New BMW M3, Audi A5 DTM Cars Previewed for 2012 Season – Motor Trend WOT". Wot.motortrend.com. 15 July 2011.
  8. ↑ "Audi RS5 DTM Racecar Revealed at Geneva". Autoevolution.com. 6 March 2013.
  9. ↑ "R-Motorsport Aston Martin squad withdraws from DTM after one season". www.autosport.com (به انگلیسی). Retrieved 12 July 2022.
  10. ↑ "Mighty 22-car grid prepares for landmark 'Dream Race'". www.dtm.com. Retrieved 12 July 2022.
  11. ↑ "Sporting regulations". DTM.com | The official website (به انگلیسی). 25 April 2015. Retrieved 6 May 2017.
  12. ↑ Klein, Jamie (27 April 2019). "DTM reverts to fixed lap distances for 2019". motorsport.com. Retrieved 27 April 2019.

پیوند به بیرون

[ویرایش]