دادههای بالینی | |
---|---|
AHFS/Drugs.com | monograph |
مدلاین پلاس | a684037 |
ردهبندی داروهای بارداری |
|
روش مصرف دارو | خوراکی |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | ۸۰–۹۰٪ |
پیوند پروتئینی | >۹۹٪ |
متابولیسم | کبدی |
نیمهعمر حذف | ۸ تا ۱۲ ساعت |
دفع | کلیوی |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
لیگاند بانک داده پروتئین | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.040.925 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C13H8F2O۳ |
جرم مولی | ۲۵۰٫۲۰۱ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
دیفلونیزال (انگلیسی: Diflunisal) یک مشتق سالیسیلیک اسید با فعالیت ضد درد و ضد التهابی است.[۱][۲] ابتدا با نام تجاری Dolobid که توسط شرکت مرک به بازار عرضه شد، اما نسخههای عمومی اکنون بهطور گسترده در دسترس هستند. این دارو بهعنوان یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) طبقهبندی میشود و در قرصهای ۲۵۰ و ۵۰۰ میلیگرمی موجود است.
مانند همه NSAIDها، دیفلونیزال با مهار تولید پروستاگلاندینها[۳] که در التهاب و درد نقش دارند، عمل میکند. دیفلونیزال همچنین دارای اثر ضد تب است، اما استفاده از این دارو توصیه نمیشود.
مشخص شدهاست که P300 و پروتئین متصل شونده به CREB (CBP) را مهار میکند، که تنظیم کنندههای اپی ژنتیکی هستند که سطوح پروتئینهایی را که باعث التهاب میشوند یا در رشد سلولی نقش دارند، کنترل میکنند.[۴] گزارش شدهاست که دیفلونیزال در شرایط آزمایشگاهی در برابر سویه واکسن زنده فرانسیسلا تولارنسیس'' (LVS) فعالیت ضد باکتریایی دارد.
اگرچه زمان آغاز اثر دیفلونیزال ۱ ساعت و بیشینه بیدردی ۲ تا ۳ ساعت است، سطوح پلاسمایی دیفلونیزال تا زمانی که دوزهای پیاپی مصرف نشود، ثابت نخواهد بود.<ref name=Tempero1977>Tempero KF, Cirillo VJ, Steelman SL (February 1977). "Diflunisal: a review of pharmacokinetic and pharmacodynamic properties, drug interactions, and special tolerability studies in humans". British Journal of Clinical Pharmacology. 4 Suppl 1: 31S–36S. doi:10.1111/j.1365-2125.1977.tb04511.x. PMC 1428837. PMID 328032.</ref> نیمه عمر طولانی پلاسما یکی از ویژگیهای متمایز دیفلونیزال در مقایسه با داروهای مشابه است. برای افزایش سرعت ثابت ماندن سطوح پلاسمایی دیفلونیزال، معمولاً از دوز بارگیری استفاده میشود.[۵] این دارو عمدتاً برای درمان علائم آرتریت و درد حاد پس از جراحی دهان، بهویژه برداشتن دندان عقل استفاده میشود.[۶]
اثربخشی دیفلونیزال مشابه سایر NSAIDها است، اما مدت اثر آن دوازده ساعت یا بیشتر است. این بدان معنی است که دوزهای کمتری در روز برای تجویز مزمن مورد نیاز است. در استفاده حاد، در دندانپزشکی رایج است که یک دوز واحد پس از جراحی دهان میتواند تا زمانی که بیمار در آن شب به خواب رفته باشد، بیدردی را حفظ کند.
نشان داده شدهاست که هم دیفلونیزال[۷][۸] و هم چندین آنالوگ آن مهارکننده آمیلوئیدوز ارثی مرتبط با ترانستیرتین هستند،[۹] بیماری که در حال حاضر گزینههای درمانی کمی دارد. کارآزماییهای فاز I نشان دادهاند که دارو به خوبی تحمل میشود، با یک کارآزمایی کوچک فاز دوم (دوسوکور، کنترلشده با دارونما، ۱۳ بیمار به مدت ۲ سال) در سال ۲۰۱۳ که نرخ کاهش پیشرفت بیماری و حفظ کیفیت زندگی را نشان داد.[۱۰] با این حال، برای اثبات اثربخشی داروها برای درمان این بیماری، یک کارآزمایی فاز III بهطور قابل توجهی بزرگتر مورد نیاز است.[۱۱]
در اکتبر ۲۰۲۰، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برچسب دارو را برای همه داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بهروزرسانی کرد تا خطر مشکلات کلیوی در نوزادان متولد نشده را که منجر به کاهش مایع آمنیوتیک میشود، توصیف کند. آنها توصیه میکنند از مصرف NSAID در زنان باردار در هفته ۲۰ یا پس از بارداری خودداری کنند.[۱۲][۱۳]
مهار پروستاگلاندینها باعث کاهش حفاظت معده در برابر اسید خود میشود. مانند همه NSAIDها، این نیز با استفاده طولانیمدت منجر به افزایش خطر زخم معده و عوارض آن میشود. مصرفکنندگان سالخورده دیفلونیزال در معرض خطر بیشتری برای رویدادهای جدی دستگاه گوارش هستند.
مرگ و میر ناشی از دیفلونیزال معمولاً شامل داروهای ترکیبی یا دوز بسیار بالا میباشد. LD50 خوراکی ۵۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم است. علائم مصرف بیش از حد شامل کما، تاکیکاردی، بیحالی و استفراغ است. کمترین دوز بدون حضور سایر داروها که باعث مرگ میشود ۱۵ گرم بود. در ترکیب با سایر داروها، مرگ ۷٫۵ گرم نیز رخ دادهاست. دیفلونیزال معمولاً ۲۵۰ یا ۵۰۰ میلیگرم عرضه میشود که مصرف بیش از حد تصادفی آن را نسبتاً سخت میکند.
{{cite web}}
: Check |url=
value (help) This article incorporates text from this source, which is in the public domain.