رؤیای احمقانه
| رویای احمقانه | ||||
|---|---|---|---|---|
 جلد آلبوم طراحی شده توسط رابرت هاردینگ | ||||
| آلبوم استودیویی از | ||||
| انتشار | مارس ۱۹۹۹ | |||
| ضبط | ژانویه تا نوامبر ۱۹۹۸ در استودیوی فوول | |||
| ژانر | پراگرسیو راک[۱]، آلترنیتیو راک | |||
| مدت | ۵۹:۵۵ | |||
| زبان | انگلیسی | |||
| ناشر | کی‌اسکوپ اسنپر | |||
| تهیه‌کننده | استیون ویلسون | |||
| گاه‌نگاری پورکیوپاین تری | ||||
| ||||
رویای احمقانه (به انگلیسی: Stupid Dream) نام پنجمین آلبوم استودیویی گروه پراگرسیو راک انگلیسی پورکیوپاین تری است که در مارس سال ۱۹۹۹ منتشر شد و در سال ۲۰۰۶ در پی افزایش محبوبیت گروه بازنشر گردید. این آلبوم در کنار آلبوم خورشید چراغ‌برقی، نشان‌دهنده دوره گذار پورکیوپاین تری از کارهای اینسترومنتال و سایکدلیک به سمت موسیقی متال است. نام آلبوم بازتابی از نظر استیون ویلسون درباره صنعت موسیقی است که در حالی که بسیاری مشتاق هستند تا به شهرت و محبوبیت در صنعت موسیقی برسند اما ویلسون معتقد است که این رویایی احمقانه است چرا که تلاش و سخت‌کوشی زیادی می‌طلبد.
پیش‌زمینه
[ویرایش]استیون ویلسون دوره گذار گروه را اینطور توصیف می‌کند:
سال‌های اولیه برای من همراه با ایده ساخت بی‌وقفه موسیقی با بداهه‌نوازی‌های طولانی، اسپیس راک و هرچیزی که می‌خواهید اسمش را بگذارید، بود. آن زمان حس می‌گردم که می‌توانم بیشتر دربارهٔ ساخت موسیقی یاد بگیرم و هوک‌ها و کروس‌های واقعی بسازم و از صدای خواننده، محکم‌تر استفاده کنم. زمانی که بعدها برگشتم تا آهنگ‌های طولانی‌تری بسازم دیگر مثل گذشته‌ها نبودم. همه چیز کاملاً ساختارمند شده بود و از همان نظم سفت و سخت آهنگ‌سازها پیروی می‌کرد که به نظرم قبلاً در آلبوم‌هایی مانند رؤیای احمقانه و خورشید چراغ‌برقی یادگرفته بودم. پس ساخت این آلبوم‌ها واقعاً گام مهمی بود.[۲]
ویلسون اشاره می‌کند که این آلبوم گذاری از موسیقی ابسترکت و مبتنی بر ساز به سوی ترانه‌سازی طبیعی‌تر بوده که متأثر از آهنگ‌هایی بوده که بعد از انتشار آخرین آلبوم آنها در سال ۱۹۶۶، نشان، گوش می‌داده است.[۳] هنرمندانی که در آن زمان ویلسون گوش می‌داده عبارت بودند از جف باکلی،[۳] ساوندگاردن،[۳] برایان ویلسون،[۳] تاد راندگرن،[۴] کراسبی، استیلز و نش اند یانگ.[۴]
لیست آهنگ‌ها
[ویرایش]تمامی آهنگ‌ها توسط استیون ویلسون نوشته شده‌اند بجز "Tinto Brass" که تمامی اعضا آن را ساخته‌اند.
| شماره | نام | مدت |
|---|---|---|
| ۱. | «Even Less» | ۷:۱۱ |
| ۲. | «Piano Lessons (Porcupine Tree song)» | ۴:۲۱ |
| ۳. | «Stupid Dream» | ۰:۲۸ |
| ۴. | «Pure Narcotic» | ۵:۰۲ |
| ۵. | «Slave Called Shiver» | ۴:۴۰ |
| ۶. | «Don't Hate Me» | ۸:۳۰ |
| ۷. | «This Is No Rehearsal» | ۳:۲۶ |
| ۸. | «Baby Dream in Cellophane» | ۳:۱۵ |
| ۹. | «Stranger by the Minute» | ۴:۳۰ |
| ۱۰. | «A Smart Kid» | ۵:۲۲ |
| ۱۱. | «Tinto Brass» | ۶:۱۷ |
| ۱۲. | «Stop Swimming» | ۶:۵۳ |
| مجموع مدت: | ۵۹:۵۵ | |
منابع
[ویرایش]- ↑ Ezell, Brice (15 February 2012). "The 10 Best Progressive Rock Albums of the 2000s". PopMatters. Archived from the original on 2 اكتبر 2015. Retrieved 7 August 2015.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۷.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۰. دریافت‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۷.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ http://www.aural-innovations.com/issues/issue7/ptree03.html