راندبوگنستیل (سبک طاق گرد) یک سبک معماری احیای تاریخی قرن نوزدهمی است که در سرزمینهای آلمانی زبان و دیاسپورای آلمانی رایج است. عناصر معماری بیزانسی، رومی و رنسانس را با نقشهایی به سبک خاص ترکیب میکند.[۱] این سبک یک شاخه آلمانی از معماری احیای رمانسک را تشکیل میدهد که در برخی کشورهای دیگر نیز استفاده شده است.
این سبک توسط معماران آلمانی به صورت حساب شده بر پایه سبک ملی معماری آلمان ایجاد شد، به ویژه هاینریش هوبش توسط (1795-1863).[۲][۳][۴] در حقیقت این سبک در آلمان به عنوان پاسخ و واکنشی علیه سبک نئوگوتیک که در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ مطرح شده بود، ظهور کرد. با اتخاذ نمای صاف معماری کلیساهای قدیمی آنتیک و قرون وسطی، هدف آن گسترش و توسعه سادگی و عظمت آرام نئوکلاسیک بود، در حالی که در جهتی مناسبتر برای ظهور صنعتگرایی و ظهور ناسیونالیسم آلمانی حرکت میکرد. از ویژگیهای بارز این سبک، علاوه بر قوسهای گردی که نام خود را از آن گرفتهاند، میتوان به «ابرو» روی پنجرهها و برآمدگی معکوس زیر لبهها اشاره کرد.