| پرونده:Shah Jo Risalo.jpg | |
| نویسنده(ها) | شاه عبداللطیف بتایی |
|---|---|
| عنوان اصلی | شاه جو رسالو |
| کشور | سند، پاکستان |
| زبان | زبان سندی |
| موضوع(ها) | Sufism Culture History |
| گونه(های) ادبی | شعر |
| ناشر | Sindhi Adabi Board |
تاریخ نشر | ۱۹۶۱ |
رسالهٔ شاه (سندی: شاه جو رسالو) مجموعه اشعار شاه عبداللطیف بتایی، بزرگ‌ترین شاعر صوفی در زبان سندی است.[۱] این رساله به بیست و نه فصل بخش شده است. شاه عبداللطیف علاقه زیادی به موسیقی داشت از همین رو است که او هر فصل رسالهٔ خود را به یک آهنگ موسیقی موسوم ساخته‌است. بعضی آهنگ‌ها در موسیقی کلاسیک وجود دارد ولی لطیف بعضی فصل‌ها را به داستان‌های عاشقانه محلی منسوب ساخته‌است و آهنگ‌ها را به آن داستان‌ها نسبت داده‌است.[۲]
او به زبان سندی در قالب‌ها و وزن محلی شعر گفته‌است. با اینکه شعر سندی لطیف کاملاً رنگ محلی دارد بازهم از سنت شعر عرفانی فارسی بر کنار نیست؛ برای اینکه شاه لطیف در این سنت تصوف و عرفان رشد کرده‌است و تمام مختصات شعر عرفانی فارسی در کلام سندی این عارف سند موجود است.[۳]
«در سُر سارنگ» شاه عبداللطیف فیض‌رسانی پیامبر اسلام را اینطور بیان می‌کند:[۴]
