رضا نور (به انگلیسی: Rıza Nur) (زاده ۳۰ اوت ۱۸۷۹ - درگذشته ۸ سپتامبر ۱۹۴۲) جراح، سیاستمدار و نویسنده ترک بود. او در سالهای بلافاصله پس از جنگ جهانی اول برجسته بود، جایی که به عنوان وزیر کابینه خدمت کرد اما متعاقباً به حاشیه رانده شد و از منتقدان آتاتورک شد. زندگینامه تحسین شده او حیات و حاتیراتیم از تبعید در فرانسه و مصر به عنوان روایتی جایگزین برای سخنرانی معروف آتاتورک به نام نوتوک که بر تاریخنگاری ترکیه تسلط داشت، نوشته شد. مانند هالیده ادیب و رئوف اوربای، آثار رضا نور بخشی از مجموعه ادبیات اولیه جمهوری خواهانه است که به دنبال تکثر در جمهوری استبدادی فزاینده ترکیه بود.
Emrâz-ı Zühreviyeden Tahaffuz Belsoğukluğuna ve Frengiye Yakalanmamak Çaresi (Protection from Venereal Diseases: Prevention Methods for Syphilis and Gonorrhea) (1907)
Servet-i Şahane ve Hakk-ı Millet (Royal Wealth and the Right of the People) (1909)