| ترکی آناتولی قدیم | |
|---|---|
| تُركجٔ | |
| زبان بومی در | آناتولی |
| دوره | در اواخر قرن ۱۱م میلادی در آناتولی ایجاد و در قرن ۱۵م به ترکی عثمانی تبدیل شد.[۱] |
زبان‌های ترکی
| |
| الفبای ترکی عثمانی بر اساس حرکت‌گذاری عربی و فارسی[۱] | |
| وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | قرامانیان[۲] |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | – |
فهرست لینگوییست | 1ca ترکی آناتولی قدیم |
| گلاتولوگ | ندارد[۳] |
ترکی قدیمی آناتولی[۴] ترکی استانبولی: Eski Anadolu Türkçesi مرحله‌ای از تاریخ زبان ترکی بود که در آناتولی از قرن یازدهم تا پانزدهم میلادی رواج داشت. این گویش به مرور به ترکی عثمانی اولیه تبدیل شد. هر دو این زبان‌ها به خط عربی نوشته می‌شدند. برخلاف ترکی عثمانی متأخر، زبان آناتولی از حروف مصوت کوتاه استفاده می‌کرد.
تا سال ۱۲۷۷ میلادی، زمانی که مهمت اول کارامان به قدرت رسید، زبان فارسی برتری، سلطه و محبوبیت داشت و او با رسمیت بخشیدن به ترکی آناتولی، به مقابله با فارسی پرداخت.[۵][۶]
| ترکی قدیمی آناتولی | ترکی عثمانی (املای ترکی کاموس) |
ترکی مدرن | فارسی |
|---|---|---|---|
| گُزلر | کوزلر | Gözler | "چشم ها" |
| دَدَ | دده | Dede | "بابا بزرگ" |
| کُچُک | کوچک | Küçük | "کوچک" |
{{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
Persian language and culture were actually so popular and dominant in this period that in the late 14th century, Moḥammad (Meḥmed) Bey, the founder and the governing head of the Qaramanids, published an official edict to end this supremacy, saying that: “The Turkish language should be spoken in courts, palaces, and at official institutions from now on!”
His ally the Qaramanid Muhammad (r. 660–77/1261–78) did capture Konya in 675/1276 and attempted to replace Persian with Turkish as the official government language.