مانکیالی | |
---|---|
زبان بومی در | پاکستان |
منطقه | ناحیه مانسهره، ایالت خیبر پختونخوا |
قومیت | Trawara |
شمار گویشوران | ۵۰۰ (۲۰۱۶)[۱] |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | nlm |
گلاتولوگ | mank1256 [۳] |
مانکیالی یک زبان هندوآریایی در حال انقراض از شاخه داردیک[۴][۵] است که در ایالت خیبر پختونخوا، در شمال پاکستان صحبت میشود. این زبان توسط یک جامعه کوچک که گاهی اوقات به عنوان Trawara خوانده میشود[۶] در روستای دورافتادهٔ دانا (یا داننا) واقع در شهرک باندی شنگلی در ناحیهٔ مانسهره صحبت میشود. [۷] همچنین برخی سخنوران آن در روستاهای همجوار دامکا، گلدار، ارغانیه، چمراسی و شوشنی پراکنده هستند. [۸] گزارش شدهاست که کل جامعه در هندکو، زبان میانجی گسترده این منطقه، دوزبانه هستند، [۷] این زبان هنوز در حال انتقال به نسل بعدی است، اما بهطور کلی در حال از دست دادن جایگاه خود به هندکو است. [۷] اولین مطالعه ای که وجود این زبان را مستند میکند تنها در سال ۲۰۱۵ منتشر شد. نام مانکیالی تازه ساخته شدهاست و توسط اعضای جامعه برای جایگزینی اصطلاحات قدیمی تر Tarawara و Tarawari که اکنون به عنوان انگ تلقی میشوند، ابداع شدهاست. [۹]
مانکیالی با هیچیک از زبانهای اطراف قابلیت درک متقابل ندارد. آزمونهای تشابه واژگانی نشان دادهاند که کمی بیش از یک سوم واژگان اصلی خود را با زبانهای محلی هندکو و گوجری ، و درصد کمی بالاتر (۴۱ تا ۴۲ درصد) با گورو و بَطِری (دو زبان از گروه کوهستانی داردی) مشترک دارد.[۱۰] این میزان شباهت تا حدودی بیشتر با بطری میتواند نشاندهنده یک منشأ مشترک باشد که با سنتهای شفاهی جامعه همخوانی دارد. [۷]
مانکیالی تحت تأثیر هندکو و گوجری قرار گرفتهاست، به ویژه در توسعه لحن آوایی: یک تحلیل اولیه نشان داد که سیستم آهنگی آن از نوع پنجابی است، مشترک با هندکو و گوجری است و با سیستمهای موجود در زبانهای داردی شمالی در تضاد است. [۷] واکههای کششدار از بین رفتهاند، و یک لحن افزایشی را بر روی واکههای زیرین به جا گذاشتهاند. [۷] در این زبان واکههای انسایشی دندانی (/ts/) و کامی (/tʃ/ /tʃʰ/ ) وجود دارند. [۷]
{{cite web}}
: Check date values in: |archive-date=
(help)
{{cite book}}
: Invalid |display-editors=4
(help)