زبان‌های آواری–اندی
| زبان‌های آواری-اندی | |
|---|---|
| پراکنش: | داغستان |
| تبار: | زبان‌های قفقازی شمال شرقی
|
| زیرگروه‌ها: | |
| گلاتولوگ | None |
 Avar–Andic | |
زبان‌های آواری-اندی (انگلیسی: Avar–Andic languages) یکی از هفت شاخه اصلی خانواده زبان‌های قفقازی شمال شرقی است. این شاخه به دو شاخه فرعی زبان آواری و زبان‌های اندی تقسیم شده است، که از این میان زبان آواری با ۸۰۰٬۰۰۰ گویشور، به عنوان زبان نوشتار ۶۰٬۰۰۰ گویشور زبان‌های اندی و همین‌طور زبان‌های تسزی به کار می‌رود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Avar–Andic languages». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۵.
| قفقازی شمالی |
|  | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| هندواروپایی |
| |||||||||||||||||
| مغولی | ||||||||||||||||||
| ترکی |
| |||||||||||||||||
| آفروآسیایی | ||||||||||||||||||
| کارتولی | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||