سپیک | |
---|---|
رود سپیک | |
پراکنش: | شمال رود سپیک، شمال پاپوآ گینه نو (بیشتر در استان سپیک شرقی) |
تبار: | یکی از خانوادههای زبانی جهان |
زیرگروهها: | |
گلاتولوگ | sepi1257[۱] |
پراکندگی زبانهای سپیک در پاپوآ گینه نو |
زبانهای سپیک یا رود سپیک خانواده زبانی متشکل از ۵۰ زبان پاپوآیی هستند که در حوضه رودخانه سپیک در شمال پاپوآ گینه نو تکلم میشوند. این زبانها توسط دونالد لایکاک در سال ۱۹۶۵ به شکلی نسبتاً محدودتر از آنچه در اینجا ارائه شده، پیشنهاد شدند. آنها تمایل به واجشناسی ساده دارند و دارای چند همخوان و واکه و معمولاً بدون نواخت هستند.
شناختهشدهترین زبان سپیک، ایتامول است. پرجمعیتترین آنها، همخانوادههای ایتامول، آبلام و بویکن، هرکدام با حدود ۳۵٫۰۰۰ سخنران هستند.
زبانهای سپیک بر اساس پژوهشهای آشر به صورت زیر ردهبندی میشوند:[۲]
سپیک |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
{{cite book}}
: Invalid |display-editors=4
(help)
|archive-date=
را بررسی کنید (کمک)