زکی یمانی | |
---|---|
وزیر انرژی، صنعت و منابع معدنی | |
دوره مسئولیت ۹ مارس ۱۹۶۲ – ۵ اکتبر ۱۹۸۶ | |
پس از | عبدالله بن حمود الطريقی |
پیش از | هشام ناظر |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۳۰ ژوئن ۱۹۳۰ مکه، عربستان |
درگذشته | ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۱ (۹۰ سال) لندن، انگلستان، بریتانیا |
ملیت | عربستان سعودی |
محل تحصیل | دانشگاه قاهره دانشگاه نیویورک مدرسه حقوق هاروارد دانشگاه اکستر |
شیخ احمد زکی یمانی (به عربی: أحمد زکی یمانی) (زاده ۳۰ ژوئن ۱۹۳۰ در مکه – درگذشته ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۱ در لندن) وزیر نفت پیشین عربستان سعودی[۱] و رئیس مرکز مطالعات جهانی انرژی در لندن بود.[۲] او از خاندان آل سعود نبود[۳] و دارای سیاستی مستقل در زمینه چگونگی تولید و صادرات نفت خام کشورهای عضو اوپک بود.[۴] یمانی در سال ۱۹۷۵ شاهد ترور ملک فیصل، پادشاه وقت عربستان بود. وی در نشست اوپک در وین، به همراه جمشید آموزگار، وزیر کشور و نماینده ایران در اجلاس، هدف گروگانگیری ایلیچ رامیرز سانچز (کارلوس شغال) شد.[۳]
در سالهای آغازین تصدی یمانی بر وزارت نفت عربستان در سال ۱۹۶۲ (میلادی) ملیگرایی در میان مردم جهان عرب موج میزد و نقطه قدرت این موج، کنترل عرضه نفت به جهان بود.[۳]
پس از جنگ ششروزه در سال ۱۹۶۷ زکی یمانی، نخستین تحریمهای نفتی عربستان علیه کشورهای متحد اسرائیل را اعلام کرد.[۵][۶] اما ذخایر بالای نفتی کشورهای غربی و عرضه زیاد کشورهایی مانند ونزوئلا تلاش او را ناکام گذاشتند.[۶]
در جریان جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ زکی یمانی بار دیگر تولید نفت را کاهش داد و توانست دیگر کشورهای عربی را با خود همراه کند. بنابراین قیمت نفت خام در بازارهای جهانی چهار برابر شد و توان اوپک به عنوان موثرترین نهاد نفتی جهان تثبیت شد.[۷] در پی این موفقیت او گفت: "ما اکنون ارباب کالاهای خود هستیم".[۳]
پس از این جنگ، سیاست عربستان برای نزدیک شدن به آمریکا تغییر کرد. با انقلاب ۱۳۵۷ ایران و آغاز جنگ ایران و عراق، دولت عربستان، "فرمان یمانی" را صادر کرد. این فرمان، قیمت نفت خام عربستان را به مقدار مشخصی نگه میداشت تا از وارد شدن شوک نفتی به واردکنندگان نفت گرفته شود.[۸][۹][۱۰]
در دهه ۱۹۸۰ (میلادی) سیاستهای یمانی برای کنترل قیمت نفت، ناکام ماندند.[۱۱][۱۲][۱۳] این موضوع باعث افت جایگاه او در دولت عربستان و در نهایت جایگزینی با هشام ناظر در اکتبر ۱۹۸۶ شد.[۱۴][۱۵]
زکی یمانی و جمشید آموزگار، هدفهای اصلی گروگانگیری در حمله انیس نقاش و کارلوس شغال به دفتر اوپک در وین در ۲۱ دسامبر ۱۹۷۳ بودند. آنها به همراه نمایندگان امارات متحده عربی، و قطر جزء کشورهای دشمن شناخته شده و زیر صندلی آنها بمب گذاشتند. ودیع حداد به انیس نقاش و کارلوس دستور داده بود که زکی یمانی و جمشید آموزگار را بکشند اما آنها از این کار، خودداری کردند. کارلوس از دولت اتریش درخواست هواپیما کرد تا گروگانها را به هر جا خواست ببرد و از این کشور خواست بیانیهای دربارهٔ آرمان فلسطین هر دو ساعت از رادیو و تلویزیون اتریش پخش کند و گرنه ابتدا زکی یمانی و جمشید آموزگار را خواهد کشت و بعد سالن را منفجر خواهد کرد.[۱۶][۱۷]
انیس نقاش در دسامبر ۲۰۰۰ در گفتگو با تلویزیون الجزیره اعلام کرد که هدف اصلی گروگانگیری، آزادسازی جمشید آموزگار و زکی یمانی، هر یک در برابر دریافت پنج میلیون دلار آمریکا از دولتهای ایران و عربستان بود. در نهایت با پرداخت این پول، همهٔ گروگانها آزاد شدند.[۳]
یمانی در ٢٣ فوریهٔ ۲۰۲۱ بهدلیل کهولت سن و در ۹۰ سالگی درگذشت.[۱۸]