سازهای تیغه‌ای
سازهای تیغه‌ای[۱] (به انگلیسی: Lamellaphones) خانواده‌ای از خودصداهای زخمه‌ای هستند که در آن‌ها با ارتعاش یک یا چند تیغه صدا تولید می‌شود. از نمونه این سازها می‌توان به زنبورک اشاره کرد.
این‌گونه سازها یک یا چند تیغه یا زبانه از جنس فلز یا غیره دارند که یک سر آن‌ها به ساز متصل شده و سر دیگر آن‌ها آزاد است. نوازنده، بر انتهای آزاد تیغه با دست یا سر انگشت زخمه می‌زند و با این کار صدای مورد نظر ایجاد می‌شود.
سازهای تیغه‌ای در سامانه هورن‌بوستل-زاکس دسته ۱۲ را تشکیل می‌دهند.
مردمان بومی سیبری در موسیقی محلی خود از سازهای تیغه‌ای استفاده زیادی می‌کنند.
منابع
[ویرایش]- Gerhard Kubik: "Lamellophone", in: The New Grove Dictionary of Music and Musicians (ed. Stanley Sadie). Macmillan Publishers, London, 1981
- ↑ برابرنهاده فرهنگستان زبان فارسی.