سامبال (سس)

سامبال
سامبال رایج سس میگو که درون ظرف سنگی به همراه لیمو ترش و سیر ارائه گردیده‌است.
بخشچاشنی یا غذای فرعی
منطقهجاوه
دمای سرودمای اتاق
مواد اصلیمبتنی بر فلفل تند همراه با نمک، شکر، دانه‌های روغنی، شالت، سیر، زنجبیل، علف لیمو، سس میگو، و موتوماهیان

سامبال (انگلیسی: Sambal) یک سس تند یا عصاره اندونزیایی است، که به‌طور معمول از مخلوط کردن انواع فلفل تند با مواد فرعی همچون سس میگو، سیر، زنجبیل، شالت، پیازچه، شکر پالم و آبلیمو تهیه می‌شود. کلمه سامبال از زبان اندونزیایی با منشأ کلمه زبان جاوه ای (sambel) گرفته شده‌است.[۱] مبدأ این خوراکی از آشپزی سنتی اندونزیایی است، ضمن اینکه بخش جداناپذیر از آشپزی سنگاپوری، مالزیایی، برونئی و سریلانکایی می‌باشد.[۲] هم چنین به واسطهٔ جوامع اندونزی خارج از کشور، در هلند و سورینام شیوع پیدا کرده‌است.[۳]

سبک‌های گوناگون تهیه سامبال، به‌طور معمول به عنوان چاشنی‌های تند در کنار غذاهایی همانند لالاب (سبزیجات خام) (lalab)، ایکان باکار (ماهی کبابی)، ایکان گورنگ (ماهی سوخاری)، آیام گورنگ (مرغ سوخاریآیام پنیت (مرغ ریز ریز شده) (ayam penyet)، ایگا پنیت (دنده کباب گوشت گاو) (iga penyet) و سوپ‌های مختلف سوتو ارائه می‌شود. در اندونزی، ۲۱۲ نوع سامبال وجود دارد،[۴] که خاستگاه بیشتر آنها در جاوه می‌باشد.[۵]

پانویس

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Faldela Williams (1988). Cape Malay Cookbook. Struik. p. 58. ISBN 978-1-86825-560-3.[پیوند مرده]
  2. "The big chilli sauce guide: how to tell your sriracha from adobo". Archived from the original on 12 January 2022. Retrieved 22 April 2017.
  3. "Sejarah Sambal Khas Nusantara, Ada Sejak Abad ke-10 hingga Digemari Orang Belanda". (Indonesian)
  4. "Ada 212 Jenis Sambal di Indonesia, Berasal Dari Mana Sajakah? – Semua Halaman – Nationalgeographic.grid.id". nationalgeographic.grid.id (به اندونزیایی). Retrieved 28 June 2019.
  5. Media, Kompas Cyber. "212 Jenis Sambal di Indonesia, Ternyata Paling Banyak Berasal dari Jawa". KOMPAS.com (به اندونزیایی). Retrieved 28 June 2019.

پیوند به بیرون

[ویرایش]