سلاح همجوشی ژاو

سلاح همجوشی ژاو (انگلیسی: Pure fusion weapon) یک بمب هیدروژنی فرضی است که برای پیشرانش همجوشی هسته‌ای دوتریوم و تریتیوم از هیدروژن، نیازمند یک آغازگر شکافت هسته‌ای نباشد. این سلاح‌ها که به شکافا نیازی ندارند آسانتر و ارزانتر از سلاح‌های کنونی ساخته می‌شوند. تاکنون هیچ سلاح همجوشی ژاوی ساخته نشده‌است.^{[۱][۲][۳][۴]}

جستارهای وابسته

• انفجار هسته‌ای
• واکنش هسته‌ای

منابع

1. Davidson, Keay (1998-07-20). "Activists: Super-laser may bring tiny nukes". San Francisco Chronicle. Critics raise another objection to the development of pure-fusion bombs: A nation could more easily hide the manufacture of such bombs than of ordinary nuclear weapons. The reason is that pure-fusion bombs would not require uranium or plutonium, whose radioactivity can be detected by U.N. weapons inspectors. The present way to "prevent the spread or proliferation of nuclear weapons is by detecting the materials needed to make nuclear weapons, (namely) plutonium and highly enriched uranium," Cabasso says. "Since you don't need those for pure-fusion weapons, then that means of detecting the existence of the weapons disappears."
2. Ramsey, Syed (12 May 2016). Tools of War: History of Weapons in Modern Times. Vij Books India Pvt Ltd. ISBN 9789386019837 – via Google Books.
3. Wang, Brian (22 September 2015). "Details on antimatter-triggered fusion bombs". NextBigFuture.
4. "Antimatter weapons". cui.unige.ch.