| سلطان حسن جلایر | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| شیخ حسن دوم جلایر سومین پادشاه ایلکانی | |||||
| سلطنت | ۱۳۷۴ میلادی | ||||
| تاج‌گذاری | ۱۳۷۴ میلادی (۷۵۷ هجری) تبریز | ||||
| پیشین | سلطان اویس جلایر | ||||
| جانشین | سلطان حسین جلایر | ||||
| زاده | تبریز | ||||
| درگذشته | ۱۳۷۴ میلادی (۷۷۶ هجری) تبریز | ||||
| آرامگاه | دمشقیهٔ تبریز | ||||
| |||||
| دودمان | جلایریان | ||||
| پدر | سلطان اویس جلایر | ||||
معزالدین سلطان حسن بن اویس بن حسن بن حسین بن آغبوغا بن ایلکا بن جلایر سومین پادشاه از دودمان جلایریان (ایلکانیان) است.[۱][۲][۳]
سلطان حسن جلایر ۵ برادر به نام‌های احمد، اسماعیل، بایزید، حسین و شیخ علی و یک خواهر به نام دندی خاتون داشت که خواهرش به عقد شاه محمود مظفری درآمد. آرامگاه سلطان حسن و ۲ تن از برادرانش که پس از او بر تخت پادشاهی نشستند (سلطان حسین جلایر و سلطان احمد جلایر) در مقبرهٔ دمشقیهٔ تبریز است.[۴]
سلطان اویس جلایر دچار بیماری صعب‌العلاجی گشت و در شب ۹ اکتبر ۱۳۷۴ (۲ جمادی‌الاول ۷۷۶) درگذشت که حافظ ابرو در این باره می‌نویسد:[۲][۵]
قبل از آن تاریخ به سه ماه، آن پادشاه بر زمان فوت خود آگاه شد و وسایل کفن و تابوت و سایر ضروریات سفر آخرت را ترتیب کرده بود و چون آثار نزع بر ناصیهٔ او ظهور نمود، ارکان دولت به مرافقت قاضی شیخ علی و خواجه شیخ کججانی بر سر بالین وی حاضر شده، طلب وصیت نمودند. سلطان گفت ولایت عهد تعلق به حسین دارد و ایالت بغداد به شیخ حسن.
پس از درگذشت سلطان اویس —طبق وصیتی که کرده بود— فرزند دوم‌اش سلطان حسین جلایر به سلطنت رسید. بزرگان آذربایجان از ترس هرج و مرج و آشوب، پسر بزرگ‌تر سلطان اویس —یعنی سلطان حسن جلایر— را پس از ادعای سلطنت، به قتل رساندند.[۴]