سمبات شاهعزیز | |
---|---|
نام اصلی | Սմբատ Տեր–Սիմոնի Շահազիզյանց |
زاده | ۵ سپتامبر ۱۸۴۰ آشتاراک، ارمنستان |
۵ ژانویهٔ ۱۹۰۸ (۶۷ سال) مسکو، امپراتوری روسیه | |
آرامگاه | گورستان ارامنه مسکو |
پیشه | شاعر، معلم و ناشر |
ملیت | ![]() |
دانشگاه | دانشگاه دولتی سن پترزبورگ |
سمبات شاهعزیز (به ارمنی: Սմբատ Շահազիզ)، (زاده ۵ سپتامبر ۱۸۴۰ - درگذشته ۵ ژانویه ۱۹۰۸) شاعر، فعال اجتماعی، معلم و ناشر اهل ارمنستان؛ و یکی از بنیانگذاران شعر نو ارمنی است.
سمبات کوچکترین فرزند بین شش فرزند یک فرد روحانی بود که در ۵ سپتامبر ۱۸۴۰ میلادی آشتاراک، ارمنستان به دنیا آمد. در سال ۱۸۶۷ میلادی از دانشگاه دولتی سن پترزبورگ در رشته زبانهای شرقی فارغالتحصیل شد و در کالج لازاریان مشغول به تدریس شد. وی در سال ۱۸۹۸ میلادی بازنشسته شد. وی در گورستان ارامنه مسکو به خاک سپرده شده است.
مضامین اشعار شاه عزیز را میهنپرستی گرم و صادقانه، فداکاری برای میهن و مردم، پیکار علیه جهل و عقب ماندگی اجتماعی، روشنگری و ایجاد ارتباط بین مردم و فرهنگ غنی دیرینه اش، ستایش زیبائیهای زندگی و طبیعت و خشم و نفرت ورزی به ستمگران و تحمیق کنندگان مردم تشکیل میدهند.