سندرم اسلای | |
---|---|
تخصص | غدد درونریز و متابولیسم |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | E76.2 |
آیسیدی-۹-سیام | 277.5 |
اُمیم | 253220 |
دادگان بیماریها | 8389 |
ئیمدیسین | ped/۸۵۸ |
سمپ | D016538 |
سندرم اسلای (Sly Syndrom) یا موکوپلی ساکاریدوز نوع VII, نوعی موکوپلی ساکاریدوز است.
معمولاً طبیعی. در نوع شدید بیماری، صورت خشن، تورم گوده گذار نوزادی، آسیت، بزرگی کبد و بزرگی طحال و هیدروپس جنینی، پاچنبری و دررفتگی مفاصل ران و آسیب پیشرونده عضله قلبی در زمان تولد دیده میشود و احتمالاً مرگ در ۶ ماهه اول زندگی بیمار رخ میدهد.
یافتههای صورت خشن، شکم برجسته، بزرگی کبد و بزرگی طحال، کوتاهی قد، اختلالات نسبتاً شدید اسکلتی، فتق نافی، پوست پف کرده پشت دستها و پاها، قوز در نواحی پشتی و کمری، بزرگی سر، قفسه سینه کبوتری، عقب ماندگی تکامل و پس از ۲ سالگی عقب ماندگی تکلم، راه رفتن دردناک، عقب ماندگی ذهنی خفیف، کدورت قرنیه، عفونتهای مکرر تنفسی فوقانی، هیپرپلازی لثه، هیدروسفالی و در برخی از بیماران دررفتگی مفصل ران از علائم شایع میباشد. سابقه سقط خودبخودی در مادر مثبت است. برخی از انواع خفیف پس از ۴ سالگی یا حتی دیرتر با علائم اسکلتی بارز در بیمار ظاهر میشوند.
نقص در آنزیم بتا گلوکورونیداز.
یک مورد در ۳۰۰ هزار تولد زنده در ایالت بریتیش کلمبیای کانادا.
درمانها حمایتی است. درمان جایگزینی با آنزیم در مدل حیوانی در دست بررسی میباشد.
بررسی آنزیم در آمنیوسیتهای کشت شده یا نمونه پرز کوریونی.