سندرم بازکس (انگلیسی: Bazex syndrome) یا آکروکراتوز پارانئوپلاستیک یک بیماری جلدی است که مشخصهاش ضایعات شبه پسوریازیس در دستها، پاها، گوشها، بینی، ناخن و بافتهای اطراف آن است، چنانکه با درگیری ناخن ناشی از پسوریازیس قابل افتراق نیست. این بیماریِ جلدی، با کارسینومهای دستگاه گوارش فوقانی و سرطانهای دستگاه تنفس در ارتباط است.[۲]: ۶۶۵
نخستین موردِ این بیماری توسط آنری گوژرو و شارل گروپر در سال ۱۹۲۲ گزارش شد.[۳][۴] حدود چهار دهه بعد در سال ۱۹۶۵، پزشک فرانسوی آندره بازکس آن را به عنوان یک سندرم پارانئوپلاستیک توصیف کرد.[۳][۵]
↑Gougerot, H. and Grupper, C., (1922). Dermatose érythémato-squameuse avec hyperkératose palmoplantaire, porectasies digitales et cancer de la langue latent. Paris Med, 43, pp.234-237