سندرم دراوه | |
---|---|
طرز تلفظ |
|
تخصص | عصبشناسی |
طبقهبندی و منابع بیرونی |
سندرم دراوه (فرانسوی: Dravet syndrome) یا صرع میوکلونیک شدید نوزادی (SMEI) نوعی صرع است که در آن تشنجها در اثر دمای بالا یا تب آغاز میشود.[۱] این بیماری اغلب حوالی ۶ ماهگی آغاز میشود[۱] و با داروهای ضد صرع قابل کنترل است.
این بیماری نخستین بار در سال ۱۹۷۸ میلادی توسط شارلوت دراوه توصیف شد و در سال ۱۹۸۹ میلادی به افتخار او نامگذاری شد.[۲]
مشخصهٔ این بیماری، تشنجهای طولکشیدهٔ ناشی از تب یا بدون تب در سال اول زندگی است که به تدریج به سمت انواع دیگری از تشنج همچون صرع میوکلونیک و صرع پارشیال و همچنین تأخیر عصبی-حرکتی و آتاکسی پیشرفت میکند.[۳] مشخصه سندرم دراوه، اختلالات شناختی (Cognitive)، رفتاری (Behavioural) و حرکتی (Motor) است.[۴]
جهش در ژنهای Navα1.2 و Nav1.1 بر روی کروموزوم ۲ موجب بروز این بیماری میگردد. در بیشتر موارد، این جهشها ارثی نیستند و برای نخستین بار در یکی از اعضای خانواده دیده میشود.[۳] در ۷۰–۹۰٪ بیماران، علتِ سندرم دراوه، یک جهش بیمعنی در Nav1.1 است که منجر به تولید یک پروتئین ناکارآمد میشود.[۳]
سندرم دراوه، نوع شدیدی از صرع است و احتمال ابتلا به آن، ۱ از هر ۲۰٬۰۰۰ تا ۴۰٬۰۰۰ تولد است.[۵][۶]