سندرم کلیپل–ترینونه

سندرم کلیپل–ترینونه
نام‌های دیگرسندرم کلیپل–ترینونه–وبر
MRI
تخصصژن‌شناسی پزشکی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
نمایی از واریس‌های بزرگ در ران و پای چپ در یک بیمار مبتلا

سندرم کلیپل–ترینونه (فرانسوی: Syndrome de Klippel-Trenaunay‎) یا سندرم کلیپل–ترینونه–وبر[۱] نوعی ناهنجاری مادرزادی نادر است که در آن رگ‌های خونی یا رگ‌های لنفی یا هردو، به‌درستی شکل نمی‌گیرند. سه تظاهر اصلی این بیماری خال لکه‌شرابی، ناهنجارهای وریدی-لنفاوی و هیپرتروفی بافت نرم در اندام مبتلاست.

علائم و نشانه‌ها

[ویرایش]

سه‌گانه کلاسیک سندرم کلیپل–ترینونه شامل موارد زیر است:[۲]

  • ناهنجاری‌های عروقی در مویرگ‌ها، وریدها و عروق لنفاوی؛
  • واریس‌های عروقی در مکان‌های غیر معمول، به ویژه ناهنجاری ورید جانبی
  • هیپرتروفی یک طرفه بافت نرم و اسکلتی، معمولاً در اندام تحتانی.
علامت یا نشانه بالینی %
خال لکه‌شرابی ۹۸٪
هیپرتروفی اندام ۶۷٪
هیپرتروفی حلقوی ۷۷٪
واریس ۷۲٪
درد ۳۷٪
خونریزی ۱۷٪
ترومبوفلبیت سطحی ۱۵٪
سلولیت ۱۳٪
خونریزی از مقعد ۱۲٪
ناهنجاری لنفی ۱۱٪
لنف‌ادم ۱۰٪
افزایش رنگدانه‌ها ۸٪
زخم در ساق پا ۶٪
زگیل کف پا ۶٪
هیپرهیدروز ۵٪
ترومبوز سیاهرگی عمقی ۴٪
قرمزی پوست ۴٪
آمبولی ریه ۴٪
بی‌حسی اندام ۲٪

ژنتیک

[ویرایش]

این نقص مادرزادی مردان و زنان را به‌طور مساوی تحت تأثیر قرار می‌دهد و به هیچ گروه نژادی محدود نمی‌شود. مشخص نیست که آیا سندرم کلیپل–ترینونه ماهیت ارثی دارد با خیر، اگرچه پژوهش‌هایی در این زمینه در حال انجام است.[۳] شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه ممکن است با جابه‌جایی قطعات ژنی میان کروموزوم‌های ۸ و ۱۴ مرتبط باشد.[۴] برخی از پژوهشگران معتقدند که این بیماری با ژن AGGF1 در ارتباط است.[۵] یکی از تشخیص‌های افتراقی این بیماری، سندرم پروتئوس است.[۶]

درمان

[ویرایش]

در حال حاضر، بسیاری از علائم بیماری را می‌توان مدیریت کرد، اما هیچ درمان قطعی برای سندرم کلیپل–ترینونه وجود ندارد.[۷]

تاریخچه

[ویرایش]

این بیماری نامش را از پزشکان فرانسوی موریس کلیپل و پُل ترینونه می‌گیرد که نخستین بار در سال ۱۹۰۰ میلادی آن را تشریح کردند.[۸][۹] متخصص پوست آلمانی-بریتانیایی فردریک پارکز وبر مواردی از بیماری را در سال‌های ۱۹۰۷ و ۱۹۱۸ توصیف کرد که مشابه بیمارانی بود که توسط کلیپل و ترینونه توصیف شده بود، اما یکسان نبودند.[۱۰][۱۱]

منابع

[ویرایش]
  1. "Klippel–Trenaunay syndrome". Archived from the original on July 4, 2013. Retrieved May 15, 2014.
  2. Karim, Tanweer; Nanda, NavdeepS; Singh, Upvan (2014). "A rare presentation of Klippel–Trenaunay syndrome". Indian Dermatology Online Journal. 5 (2): 154–6. doi:10.4103/2229-5178.131086. PMC 4030342. PMID 24860749.
  3. Tian XL, Kadaba R, You SA, Liu M, Timur AA, Yang L, Chen Q, Szafranski P, Rao S, Wu L, Housman DE, DiCorleto PE, Driscoll DJ, Borrow J, Wang Q (2004). "Identification of an angiogenic factor that when mutated causes susceptibility to Klippel–Trenaunay syndrome" (PDF). Nature. 427 (6975): 640–5. Bibcode:2004Natur.427..640T. doi:10.1038/nature02320. PMC 1618873. PMID 14961121. Archived from the original (PDF) on December 9, 2006.
  4. Wang, Q.; Timur, A.A.; Szafranski, P.; Sadgephour, A.; Jurecic, V.; Cowell, J.; Baldini, A.; Driscoll, D.J. (2001). "Identification and molecular characterization of de novo translocation t(8;14)(q22.3;q13) associated with a vascular and tissue overgrowth syndrome". Cytogenetic and Genome Research. 95 (3–4): 183–8. doi:10.1159/000059343. PMC 1579861. PMID 12063397.
  5. Barker, K T; Foulkes, WD; Schwartz, CE; Labadie, C; Monsell, F; Houlston, RS; Harper, J (2005). "Is the E133K allele of VG5Q associated with Klippel–Trenaunay and other overgrowth syndromes?". Journal of Medical Genetics. 43 (7): 613–4. doi:10.1136/jmg.2006.040790. PMC 2564558. PMID 16443853.
  6. EL-Sobky TA, Elsayed SM, EL Mikkawy DME (2015). "Orthopaedic manifestations of Proteus syndrome in a child with literature update". Bone Rep. 3: 104–108. doi:10.1016/j.bonr.2015.09.004. PMC 5365241. PMID 28377973.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  7. Black, Rosemary (May 19, 2009). "What is Klippel–Trenaunay Syndrome? Brooklyn writer Carla Sosenko shares facts about condition". New York Daily News.
  8. synd/1812 در وبگاه هونِـیمدئیت؟
  9. Klippel M, Trénaunay P (1900). "Du naevus variqueux ostéohypertrophique". Archives Générales de Médecine. 3: 641–72.
  10. Weber FP (1907). "Angioma-formation in connection with hypertrophy of limbs and hemi-hypertrophy". British Journal of Dermatology. 19: 231–5.
  11. Weber FP (1918). "Hemangiectatic hypertrophy of limbs – congenital phlebarteriectasis and so-called congenital varicose veins". British Journal of Children's Diseases. 25: 13.