سونات شماره ۱۱ پیانو (موتسارت)
سونات شماره ۱۱ پیانو در لا ماژور، K.331/300i، اثری از ولفگانگ آمادئوس موتسارت بود. این قطعه در فرم سونات و در سه موومان نوشته شد.
| سونات پیانو در لا ماژور | |
|---|---|
| شماره ۱۱ | |
| ولفگانگ آمادئوس موتسارت | |
 بخش آغازین سونات | |
| مایه‌نما | لا ماژور |
| شمارهٔ اثر | K. 331 / 300i |
| سبک | دوره کلاسیک |
| آفرینش | ۱۷۸۳ |
| منتشر شده | ۱۷۸۴ |
| موومان‌ها | آندانته گرازیوسو، منوئتو، آلا ترکا – آلگرتو |
این سونات به همراه سونات‌های شماره ۱۰ و ۱۱ (K330 و K.332) موتسارت در سال ۱۷۸۴ منتشر شد.[۱]
موومان سوم این اثر به نام مارش ترکی شناخته می‌شود و از مشهورترین آثار موتسارت هست.[۲]
ساختار
[ویرایش]این سونات از سه موومان تشکیل شده هست:
• آندانته گرازیوسو (Andante grazioso)- آداجیو، آلگرو، 6
8 و 4
4
• منوئتو (Menuetto) -آلگرتو، 3
4
• آلا ترکا (Alla turca) – آلگرتو، 2
4
تمام موومان‌ها در گام لا ماژور یا لا مینور هست؛ بنابراین این اثر پایه یکسانی دارد و به اصطلاح هوموتونال (Homotonal) هست. اجرا کامل این سونات، تقریبا بیست دقیقه زمان می‌برد.[۳]
موومان اول، آندانته گرازیوسو
[ویرایش]
برخلاف رسم معمول آغاز سونات با موومانی در آلگرو، موتسارت سونات شماره ۱۱ خود را با فرم واریاسیون آغاز کرد. تم موومان اول در فرم سیسیلیانا هست و از دو بخش با ۸ میزان تشکیل شده هست که هر بخش تکرار می‌شود. ساختار واریاسیون‌ها نیز به همین شکل هست.
موومان دوم، منوئتو
[ویرایش]موومان دوم سونات شماره ۱۱، در لا ماژور نوشته شده و یک منوئه و تریو معمول هست.
موومان سوم، آلا ترکا
[ویرایش]موومان آخر که با عنوان آلا ترکا (عبارت ایتالیایی به معنی «به سبک ترکی») علامت‌گذاری شده بود، با نام‌های مارش ترکی (Turkish March) یا روندو ترکی (Turkish Rondo) شناخته می‌شود. با اینحال موتسارت این موومان را «روندو آلا ترکا» نامید.[۴] این قطعه از موسیقی نظامی عثمانی، که در آن زمان محبوبیت داشت، برگرفته شده هست.[۵]
قطعه آلا ترکا معمولا به تنهایی و جدا از سایر موومان‌ها نواخته می‌شود و از مشهورترین آثار موتسارت برای پیانو هست.[۶]
![{ \relative c'' {\new PianoStaff<<\new Staff{
\time 2/4 \partial 4 \tempo "Allegretto" 4=126 b16-4\p^"P.T. H.S."( a gis a-1 c8-.-3) r d16-3( c b c e8-.-4) r f16-4( e dis e-1 b'-4 a gis a b a gis a c4->) a8-.-2 c-.-4 \appoggiatura {g!32[_"(a)" a]} b8-.->[ <<fis-2 a-.-4>> <<e g-.>> <<fis a-.]>> \appoggiatura {g32-2[ a]} b8-.->[ <<fis-2 a-.-4>> <<e g-.>> <<fis a-.]>> \appoggiatura {g32-2[ a]} b8-.->[ <<fis a-.-4>> <<e g-.>> <<dis-2 fis-.-4]>> e4-- \bar ":..:" <<c8-1\mp e-.-3>> <<d! f!-.>> <<e-1 g-.-3>> <<e g-.>> a16-4( g f e) <<{d4->-2-4}\\{b8( g)}>> <<c e-.>> <<d f-.>>
}\new Staff{
\clef "bass" r4 a,,8-5([ <<c e-.)>> <<c e-.>> <<c e-.]>> a,([ <<c e-.)>> <<c e-.>> <<c e-.]>> a,-.[ <<c e-.>> a,-. <<c e-.]>> a,([ <<c e-.)>> <<c e-.>> <<c e-.]>> e,-.->[ <<b' e-.>> <<b e-.>> <<b e-.]>> e,-.->[ <<b' e-.>> <<b e-.>> <<b e-.]>> e,-.->[ <<b' e-.>> b,-. b'-.] e,4-- r c8-.[ c'-. e,-. e'-.] g,4 r
}>> } }](http://upload.wikimedia.org/score/6/q/6qi6zlm243k6t8bqkwz29xnftqihkxv/6qi6zlm2.png)
این قطعه پنج بخش دارد:
- بخش A: گام این بخش لا مینور هست، ملودی آن از نت‌های بالارونده دو لا چنگ تشکیل شده هست و نت‌های چنگ پایین‌‌رونده استاکاتو آن را همراهی می‌کند. این بخش هشت میزان دارد.
- بخش B: در این بخش ملودی جدیدی با نت‌های چنگ و سوم‌های آکورد نواخته می‌شود، سپس بخش A اجرا و به طور تدریجی شدت می‌گیرد. در پایان، بخش A با تغییرات اندکی به حالت آرام (پیانو) بر‌می‌گردد.
- بخش C: مارش فورته‌ای در اکتاو، با همراهی آکورد‌های آرپژ نواخته می‌شود و گام به لا ماژور تغییر می‌یابد.
- بخش D: ملودی بدون مکث و آرامی (پیانو) با نت‌های دولاچنگ اجرا می‌شود و آکورد شکسته‌ای آن را همراهی می‌کند. بخش D، در گام فا دیز مینور (گام نسبی لا ماژور) نواخته می‌شود.
- بخش E: تم گام مانندی به حالت فورته نواخته و به دنبال آن بخش D با مقداری تغییر اجرا می‌شود.
- کودا: در پایان موومان سوم، تم فورته‌ای نواخته می‌شود. این تم غالبا از آکورد (شامل آرپژ) و اکتاو تشکیل شده هست. در میانه کودا، تم به صورت خلاصه و آرام (پیانو) تکرار می‌شود. بار دیگر تم به صورت فورته اجرا می‌شود و سپس قطعه با اکتاو به پایان می‌رسد.
منابع
[ویرایش]- ↑ Irving, John (2013). Understanding Mozart's Piano Sonatas. Ashgate. p. 54. ISBN 9781409494096.
- ↑ Bugg, D. Doran. "The role of Turkish percussion in the history and development of the orchestral percussion section". Louisiana State University Digital Commons. p. 36. Retrieved 2022-06-03.
- ↑ Robins, Brian. Piano Sonata No. 11 in A Major ("Alla Turca") K. 331 (K. 300i) در آل‌میوزیک. دریافت‌شده در 2011-06-01.
- ↑ John Thompson's Modern Course for the Piano: The Fifth Grade Book. The Willis Music Company; Cincinnati, Ohio, 1952.
- ↑ Schmidt-Jones, Catherine (10 May 2010). "Janissary Music and Turkish Influences on Western Music". OpenStax CNX, 10 May 2010. Retrieved from http://cnx.org/content/m15861/latest/.
- ↑ "10 incredible, life-changing masterpieces from Wolfgang Amadeus Mozart you need in your life". 6. Piano Sonata No. 11 ('Alla Turca'). Classic FM. 3 July 2018. Retrieved 6 May 2021.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Piano Sonata No. 11 (Mozart)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.