سونگ یونگوان

سونگ یونگوان بالاترین موسسه آموزشی بود که در زمان سلسله های گوریو و چوسان تأسیس شد. در سال ۹۹۲ افتتاح شد. این مؤسسه از معبد تااسونگ، تالار میونگ یون و ۲۰ ساختمان دیگر تشکیل شده است ، از جمله یکی از بزرگترین ساختمانهای چوبی که هنوز در کره شمالی وجود دارد. [۱]

سونگ یونگوان
نام کره‌ای
هانگول
هانجا
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهSeonggyun-gwan
مک‌کیون–ریشاورSŏnggyun'gwan

سونگ یونگوان در دو کیلومتری شمال شرقی مرکز شهر که‌سونگ واقع شده است. [۲]

تاریخ

[ویرایش]

سونگ یونگوان در ابتدا به عنوان کاخ سازنده کاخ به نام "تی مایون" شناخته می شد. این مؤسسه توسط پادشاه مونجونگ ، یازدهمین پادشاه گوریو ساخته شد و به عنوان موسسه اصلی تدریس در سال ۱۰۸۹ تعیین شد. به این مرکز نام سونگ یونگوان در سال ۱۳۰۸ داده شد. بعداً در اثر جنگ ایمجین (در سال ۱۵۹۲) توسط آتش نابود شد. بیست ساختمان این موسسه مربوط به بازسازی آن است (که از سال ۱۶۰۲ آغاز شد). آنها با خصوصیات مورد نیاز یک مرکز آموزشی کنفوسیوس آن دوره مطابقت دارند. [۳]

صحنه ای از یک تابلوی پنج تابلویی که ولیعهد کره ای تحصیلات خود را در آکادمی سونگ یونگوان آغاز می کند.

وضعیت فعلی

[ویرایش]

بناهای قدیمی متناسب با نقش موزه نیستند ، زیرا از شرایط مناسبی برای حفاظت و ارائه آثار هنری برخوردار نیستند و برای پذیرایی بازدیدکنندگان مناسب نیستند. [۲]

نگارخانه

[ویرایش]
  • نمایشگاه
    نمایشگاه
  • راهنما
    راهنما
  • شکل بودای آهنین
    شکل بودای آهنین
  • مصنوعات
    مصنوعات
  • گرافیک
    گرافیک

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ CHABANOL, ELISABETH (2005). "Study of the Archaeological and Historical Sites of Kaesong". Journal of the Royal Asiatic Society Korea Branch. Royal Asiatic Society Korea Branch. 80: 35–57. Archived from the original on 14 July 2014. Retrieved 5 August 2014.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ CHABANOL, ELISABETH (2005). "Study of the Archaeological and Historical Sites of Kaesong". Journal of the Royal Asiatic Society Korea Branch. Royal Asiatic Society Korea Branch. 80: 35–57. Archived from the original on 14 July 2014. Retrieved 5 August 2014.
  3. ↑ CHABANOL, ELISABETH (2005). "Study of the Archaeological and Historical Sites of Kaesong". Journal of the Royal Asiatic Society Korea Branch. Royal Asiatic Society Korea Branch. 80: 35–57. Archived from the original on 14 July 2014. Retrieved 5 August 2014.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Koryo Songgyungwan در ویکی‌انبار