سینمای کوبا | |
---|---|
تعداد سالن | ۳۱۳ (۲۰۰۹)[۱] |
• سرانه | ۳٫۰ به ازای هر ۱۰۰٬۰۰۰ (۲۰۰۹)[۱] |
توزیعکنندگان اصلی | Dist. Nac. ICAIC 100.0%[۲] |
فیلمهای تولید شده (۲۰۰۹)[۳] | |
داستانی | ۸ |
تعداد پذیرش (۲۰۱۱)[۴] | |
مجموع | ۲٬۲۳۰٬۲۰۰ |
فروش گیشه (۲۰۰۶)[۴] | |
مجموع | ۲٫۴۵ میلیون پزوی کوبا |
سینمای کوبا (انگلیسی: Cinema of Cuba) به صنعت فیلم در کوبا اشاره دارد. سینما در اوایل قرن بیستم به وارد کوبا شد. پیش از انقلاب کوبا در ۱۹۵۹، حدود ۸۰ فیلم بلند در کوبا ساخته شد که بیشترشان ملودرام بودند. به دنبال انقلاب، کوبا وارد دوره طلایی سینمای خود شد. از فیلمسازان مطرح کوبایی میتوان به اومبرتو سولاس و خوان کارلوس تابیو اشاره کرد. از فیلمهای مطرح کوبایی میتوان به شام آخر، ماداگاسکار، آموزگار، مادریگال، مرگ یک بوروکرات، من کوبا هستم، ونیز، توتفرنگی و شکلات و لیست انتظار اشاره کرد. جشنواره فیلم هاوانا در کوبا برگزار میشود.