سیپرنت

پشت در سبز – اتاق ارتباطات امن با ترمنیال‌های ارتباطی جداگانه برای دسترسی به سیپرنت، شبکه آژانس امنیت ملی، GWAN، و سامانه مشترک ارتباط اطلاعات جهانی

سیپرنت (به انگلیسی: SIPRNet) با نام کامل شبکه روتر پروتکل اینترنت پنهان (به انگلیسی: Secret Internet Protocol Router Network) سامانه‌ای از شبکه‌های رایانه‌ای به‌هم‌پیوسته‌است که وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا و وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا با راه‌گزینی بسته کوچک در یک محیط 'کاملاً امن'، از آن برای تبادل اطلاعات طبقه‌بندی‌شده (تا سطح اطلاعات محرمانه) استفاده می‌کنند. سیپرنت همچنین خدماتی مانند دسترسی ابرمتن به اسناد و ایمیل فراهم می‌آورد. همین‌طور سیپرنت، ویرایش طبقه‌بندی‌شده وزارت دفاع برای اینترنت غیرنظامی است.

سیپرنت مؤلفه محرمانه شبکه سامانه اطلاعات دفاعی است.[۱] دیگر مولفه‌ها ارتباطات را بر پایه دیگر نیازهای امنیتی برقرار می‌کنند. نمونه آنها نیپرنت (برای ارتباطات غیرطبقه‌بندی شده) و سامانه مشترک ارتباط اطلاعات جهانی (برای ارتباطات فوق محرمانه) هستند.

دسترسی

[ویرایش]

بر پایه دستنامه توسعه وب وزارت امور خارجه آمریکا ساختار دامنه و کنوانسیون‌های نامگذاری سیپرنت، همانند اینترنت معمولی هستند و تنها فرق آن، یک دامنه سطح‌دوم است؛ مانند sgov بین دامنه دولتی و حکومتی، مانند openforum.state.sgov.gov است.[۲] پرونده‌های برگرفته از سیپرنت با یک برچسب SIPDIS (SIPrnet DIStribution) در بالای آنها علامت زده می‌شوند.[۳] یک دامنه سطح‌دوم نیز به صورت smil.mil برای کاربران وزارت دفاع وجود دارد.[۴]

همچنین برای «گروه کوچکی از متحدان، مانند استرالیا، کانادا، بریتانیا، و نیوزیلند» نیز چنین دسترسی‌ای فراهم است.[۵] این گروه (به همراه ایالات متحده آمریکا) به نام «فایو آیز» شناخته می‌شوند.

سیپرنت یکی از شبکه‌هایی بود که چلسی منینگ به آن دسترسی داشت. او در سال ۲۰۱۰ (میلادی) بسیاری از اسناد طبقه‌بندی‌شده را افشا کرد. از جمله آنها افشای اسناد دیپلماتیک آمریکا و ویدیوی حمله هوایی سال ۲۰۰۷ در بغداد در وبگاه ویکی‌لیکس در نوامبر ۲۰۱۰ بودند.[۶][۷]

عنوان یک تلگراف طبقه‌بندی‌نشده وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا که برچسب SIPDIS در بالای آن است.

نام‌های جایگزین

[ویرایش]

در گویش روزانه، به سیپرنت و نیپرنت به ترتیب سیپر-نت و نیپر-نت (یا به شکل ساده سیپر و نیپر) می‌گویند.[نیازمند منبع]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ "Secret Internet Protocol Router Network (SIPRNET)". Federation of American Scientists' Intelligence Resource Program. Archived from the original on 18 December 2010. Retrieved 12 December 2010.
  2. ↑ "U.S. Department of State Foreign Affairs Handbook Volume 5 Handbook 8 - Web Development Handbook: 5 FAH-8 H-342.2 ClassNet Standards". U.S. Department of State. 29 September 2005. Retrieved 12 Jan 2016.
  3. ↑ "Siprnet: Where the leaked cables came from". BBC. 29 November 2010. Retrieved 19 December 2010.
  4. ↑ Grimes, John G. (14 April 2008). "Internet Domain Name Use and Approval" (PDF). Department of Defense. Archived from the original (PDF) on 11 June 2017. Retrieved 27 July 2020.
  5. ↑ Field, Michael (2 December 2010). "NZ way down the WikiLeaks queue". Fairfax New Zealand. Retrieved 17 December 2010.
  6. ↑ Poulsen, Kevin; Zetter, Kim (6 June 2010). "U.S. Intelligence Analyst Arrested in Wikileaks Video Probe". Wired (magazine). Retrieved 15 June 2010.
  7. ↑ Leigh, David (28 November 2010). "US embassy cables leak sparks global diplomacy crisis". The Guardian. Retrieved 28 November 2010.

منابع

[ویرایش]