شارا (ایزد)

شارا (سومری: 𒀭𒁈, dšara2) خدایی بین‌النهرینی و در ارتباط با شهر اوما و مناطق نزدیک به آن بود.

شخصیت

[ویرایش]

گرچه ریشه‌شناسی نام شارا ناشناخته است اما به نظر فابیان هوبر وویلت، در زبان اکدی بازتعریفی است از یکی از مشتقات واژه šārum («باد»).[۱]

شارا خدای شهر اوما[۲] و در ارتباط با تل جوخه امروزی در عراق بود.[۳]

پرستش

[ویرایش]

معبد اصلی شارا ایماه بود که نام مناسکی آن در سومری به معنای «خانه اعلی» است.[۴] نخستین بار در کتیبه‌ای از بارا-ایرنون گواهی شده است، او همسر گیشاکیدو در اوما[۴] بود که در دوره آغازین دودمانی احتمالا همزمان با اناناتوم دوم و اننتارزی در لاگاش حکمرانی می‌کرد.[۵] منابع متنی همچنین وجود یک زیگوراتِ اهدا شده به او را به نام سیگکورشاگا[۶] («آجر، کوهِ قلب»[۷]) ذکر می‌کنند. هم معبد (آبزوباندا) و هم زیگورات در KI.ANki (خوانش نامشخص) جایی در نزدیکی اوما واقع شده بود.[۸][۹][۱۰]

پانویس

[ویرایش]
  1. Huber Vulliet 2011, p. 31.
  2. Huber Vulliet 2011, p. 32.
  3. Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 10.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ George 1993, p. 119.
  5. Tavernier 2021, p. 489.
  6. Waetzoldt 2014, p. 321.
  7. George 1993, p. 141.
  8. Huber Vulliet 2011, p. 33.
  9. Salman Fahad, Sa’ad and Abdul-Qadir Abbas, Raghad, "Cuneiform Tablets from Shmet from the Excavation Season of 2001", Zeitschrift für Assyriologie und vorderasiatische Archäologie, vol. 110, no. 1, pp. 1-13, 2020
  10. Marchesi, Gianni, "A New Historical Syncronism Relating to Sargon of Akkade", Studi Epigrafici e Linguistici 28, 17-23, 2011

منابع

[ویرایش]