امر شخصی، سیاسی است یا شخصی سیاسی است (به انگلیسی: The personal is political) استدلالی سیاسی است که از اواخر دههٔ شصت میلادی بهعنوان شعاری برای تجمعات دانشجویی و موج دوم فمینیسم استفاده میشود. این عبارت، رابطهٔ بین تجربهٔ شخصی و ساختارهای سیاسی و اجتماعی وسیعتر را برجسته میکند. در زمینهٔ[پ ۱] جنبش فمینیستیِ دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ برای ارزشهای خانوادگی و خانواده هستهای یک چالش بود.[۱] این شعار بارها و بارها بهعنوان تعریفکنندهٔ مشخصات فمینیسم موج دوم، فمینیسم رادیکال و مطالعات زنان یا بهطور کلی خود فمینیسم توصیف شده است.[۲][۳]
↑Angela Harutyunyan, Kathrin Hörschelmann, Malcolm Miles (2009) Public Spheres After Socialismpp. 50–1.
↑"The great thrust of radical feminist writing has been directed to the documentation of the slogan 'the personal is political.'" McCann, Carole; Seung-Kyung Kim (2013). Feminist theory reader: Local and global perspectives. London: Routledge. p. 191.