در دهه ۱۹۹۰ میلادی چین پس از خریدن تعدادی سوخو-۲۷ از روسیهخط تولید آن را نیز خریداری کرد و تحت لیسانس روسیه با نام شنیانگ جی-۱۱-اِی تولید نمود.[۵] اندکی بعد چین شنیانگ جی-۱۱-بی را تولید کرد که آن مدل تک سرنشین بوده است. همچنین یک مدل دوسرنشین برای جی-۱۱ طراحی نمود و با کد (BS) جی-۱۱-بیاس نامگذاری کرد. شنیانگ جی-۱۶ یک توسعه بر روی جی-11 BS است.[۶]
جی-۱۶ نخستین پروازش آزمایشی را در سال ۲۰۱۲ انجام داد[۷]
و در سال ۲۰۱۵ وارد خدمتشد. این جنگنده دارای آرایه اسکن الکترونیکی فعال است[۸] و موتور چینی شنیانگ دابلیواس-۱۰-A در آن به کار رفته است.[۹] و همچنین به دلیل کاربرد مواد کامپوزیت، وزن آن کاهش داشته است.[۱۰] در ساخت جی-۱۶ از مواد و رنگ جاذب رادار استفاده شده است تا بازتاب راداری کاهشیابد.[۱۱] و دارای غلاف جنگ الکترونیک برای گذر از پدافند هوایی دشمناست.[۱۲]
مدلی با نام D برای جنگ الکترونیک ساختهشد و در سال ۲۰۱۵ نخستین پرواز خود را انجام داد. این مدل برای ایجاد پارازیت بر روی پدافند هوایی دشمن ساخته شده است.[۱۳][۱۴]
در سال ۲۰۲۱ شنیانگ اعلامکرد که کابین دوم را با یک سامانه هوش مصنوعی به نام «هوش پیروزی» جایگزین کرده است و دیگر نیازی به خلبان دوم نخواهد بود. این سامانه در شرکت شنیانگ در دست آزمایش و بررسی است.[۱۵]
J-16D: مخصوص جنگ الکترونیک و مجهز به پاد اخلالگر است. در این نسخه جستجو و ردیابی فروسرخ و توپ ۳۰ میلیمتری حذف شدهاند و یک سامانه الکترونیکی بجای آنها نصب شده است.