شورش اسلامگرایان در سینکیانگ (۱۹۳۷) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگهای سینکیانگ | |||||||||
![]() عبدالنیاز با سربازانش در کاشغر | |||||||||
| |||||||||
طرفهای درگیر | |||||||||
شورشیان ترک مسلمان |
![]() ![]() | ||||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||||
Kichik Akhund Abdul Niyaz † |
![]() ![]() ![]() | ||||||||
واحدهای درگیر | |||||||||
![]() ![]() ارتش استان سینکیانگ | |||||||||
قوا | |||||||||
~۱۰٬۰۰۰ سواره نظام و پیادهنظام هوئی ۱٬۵۰۰ ترک شورشی |
۵٬۰۰۰ نیروی ارتش سرخ شوروی چندین هزار سرباز روسی ارتش سفید و سربازان استانی چین | ||||||||
تلفات و خسارات | |||||||||
~۲٬۰۰۰ کشته |
حکومت استانی: ~۵۰۰ نیروهای شوروی و ارتش سفید: ~۳۰۰ |
در سال ۱۹۳۷ شورش اسلامگرایان در جنوب سینکیانگ آغاز شد. این شورشیان ۱٫۵۰۰ مسلمان ترک (اویغور) به رهبری کیچیک آخوند بودند، که بهطور ضمنی با کمک لشکر ۳۶ در برابر نیروهای استانی طرفدار اتحاد جماهیر شوروی شنگ شیکا اداره میشدند.[۱][۲]