صبر (اسلام)

واژهٔ صبر در اسلام به معنی به تعویق انداختن عکس‌العمل به امری ناخوشایند یا آزاردهنده جهت کسب رضایت خداست. به گفتهٔ پیامبر اسلام «الصبر ثلاثت: صبرٌ عند المصیبت و صبرٌ علی الطاعت و صبرٌ عن المعصیت[۱]»، صبر ۳ نوع دارد:

  • صبر بر مصیبت وقتی که حادثه‌ای رخ می‌دهد
  • صبر بر طاعت تحمل دشواریهای رعایت بایدهای الهی
  • صبر بر معصیت تحمل دشواریهای رعایت نبایدهای الهی

در قرآن، خدا دوست‌دار کسی که صبر می‌کند قلمداد شده‌است: «وَاللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ[۲]» در مذهب شیعه دوازده‌امامی، احادیث بسیاری در ستایش صبر وارد شده‌است. در معارف اسلامی، صبر ضد جزع دانسته شده که ترکیب «جزع و فزع» به معنی بی‌قراری نمایان کردن از آن ساخته شده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

‌منابع

[ویرایش]
  1. اصول کافی، جلد ۲، صفحهٔ ۹۲
  2. قرآن کریم، سورهٔ آل عمران، آیهٔ ۱۴۶