طبقه‌بندی منابع معدنی

[[پرونده:|thumb|400x400px|چارچوب گزارش کد با سه دسته اصلی - 

اکتشاف استنتاجی، منابع معدنی و ذخایر معدنی. [1],[۱]]]

طبقه‌بندی منابع معدنیMineral resource classification طبقه‌بندی برای منابع معدنی بر مبنای افزایش سطح دانش زمین‌شناسی و اعتماد می‌باشد.[۲] Mineral مواد معدنی می‌توانند به صورت‌های زیر طبقه‌بندی شوند::

  • منابع معدنی Mineral resources که بالقوه با ارزش هستند و چشم‌اندازهای معقول برای استخراج احتمالی از منظر اقتصادی وجود دارد.
  • ذخایر معدنی Mineral reservesیا Ore reserves که از نظر استخراج و قانونی، اقتصادی و فنی با ارزش بوده و مقرون به صرفه است.

در اصطلاحات معدنی رایج، یک ذخیره معدنی به لحاظ تعریف باید دارای یک منبع معدنی باشد و ممکن است منابع اضافی نیز داشته باشد.'[نیازمند منبع].

طبقه‌بندی به این خاطر که یک عملکرد اقتصادی است، بر مبنای اساسنامه‌ها و مقررات و هنجارهای رایج کاربردی در صنعت کنترل می‌شود. چندین طرح طبقه‌بندی وجود دارد که در سراسر جهان کاربرد دارد، که رایج‌ترین آنها در طبقه‌بندی CIM کانادا(National Instrument 43-101), کد کمیته ذخایر سنگ معدن استرالیا (JORC Code), قانون آفریقای جنوبی برای گزارش منابع معدنی و ذخایر معدنی (SAMREC)[۳] و طرح طبقه‌بندی “chessboard”از ذخایر معدنی توسط H. G. Dill.[۴]

منابع معدنی

[ویرایش]

«منابع معدنی» تمرکز یا وقوع مواد مورد علاقه اقتصادی ذاتی در پوسته یا روی زمین با شکل، کیفیت و کمیتی است که چشم‌اندازهای معقول برای استخراج اقتصادی احتمالی وجود دارد. منابع معدنی با افزایش اعتماد زمین‌شناسی به زیر دسته‌های منابع استنباطی (inferred)، منابع تخمینی(indicated) و منابع محاسبه شده(measured) طبقه‌بندی می‌شوند.

«منابع معدنی استنتاجی» بخشی از یک منبع معدنی است که برای آن میزان تناژ، عیار و محتوای مواد معدنی با سطح پایین اطمینان قابل ارزیابی است. این منابع از شواهد زمین‌شناسی استنباط و فرض می‌شود اما پیوستگی زمین‌شناسی یا عیار تأیید نشده‌است. این استنباط مبتنی بر اطلاعاتی است که از طریق تکنیکهای مناسب از مکانهایی مانند رخنمون، ترانشه‌ها، پیت‌ها، کارها و گمانه‌های حفاری جمع‌آوری شده‌است که ممکن است از کیفیت و قابلیت اطمینان محدود یا نامشخص برخوردار باشد.

"" منابع تخمین زده شده " وقایع معدنی اقتصادی حقیقی هستند که نمونه برداری شده‌اند (از مکان‌هایی مانند رخنمون، ترانشه‌ها، پیت‌ها و چالها) تا جایی که، در سطح معقولی از اعتماد، از فلز موجود، عیار، تناژ، شکل، تراکم، خصوصیات کانسار تخمین زده شده‌است.

«منابع اندازه‌گیری شده» به منابعی گفته می‌شود که به اندازه کافی نمونه برداری شده‌اند که شخص لایق (تعریف شده توسط عوامل معدن مربوطه؛ معمولاً زمین‌شناس) آنها را با درجه بالایی از اطمینان، از نظر عیار، تناژ، شکل، تراکم، خصوصیات و محتوای مواد معدنی، تخمین قابل قبولی را اعلام کرده‌است.

ذخایر معدنی

[ویرایش]

ذخایر معدنی منابعی هستند که برای استخراج از نظر اقتصادی مقرون به صرفه هستند. این ذخایر به صورت ذخایر احتمالی یا ذخیره اثبات شده تقسیم‌بندی می‌شوند.

ذخیره احتمالی ماده معدنی بخشی از موارد تخمین زده شده‌است و تحت شرایطی بعنوان منابع معدنی است که می‌تواند با روشی مناسب از نظر اقتصادی استخراج شود. این شامل مواد اختلاط شده و هزینه‌های از دست دادن ماده معدنی می‌باشد که ممکن است هنگام استخراج مواد اتفاق بیفتد. یک ذخیره احتمالی ماده معدنی نسبت به یک ذخیره سنگ معدن اثبات شده احتمال اطمینان کمتری دارد اما از کیفیت کافی برخوردار است تا بتواند مبنای تصمیم‌گیری در مورد توسعه نهشته باشد.

ذخیره اثبات شده بخشی از منابع اندازه‌گیری شده‌است که می‌تواند با روشی مناسب از نظر اقتصادی استخراج شود. این شامل مواد اختلاط شده و هزینه‌های از دست دادن ماده معدنی است که هنگام استخراج مواد اتفاق می‌افتد.

ذخیره ماده معدنی اثبات شده بالاترین رده اطمینان از برآورد ذخیره را نشان می‌دهد. سبک معدن کاری یا سایر عوامل می‌تواند به این معنا باشد که ذخایر سنگ معدن اثبات شده در برخی از ذخایر قابل دستیابی نیستند. به‌طور کلی تبدیل منابع به ذخایر مستلزم استفاده از عوامل مختلف تعدیل کننده است از جمله:

  • عوامل معدنی و زمین‌شناسی مانند این مورد که دانش زمین‌شناسی این کانسار به اندازه ای کافی باشد که این کانسار را قابل پیش‌بینی و قابل اثبات کند. برنامه‌های استخراج و معدن بر اساس مدل‌های ماده معدنی باشد؛ کمی سازی ریسک اساسی ژئوتکنیکی، مدیریت گسل‌های زمین‌شناسی، اتصالات و درزه و شکاف‌های زمینی به منظور تخریب نشدن معدن؛ و در نظر گرفتن ریسک حیاتی فنی، آمارگیری و واریوگرافی برای اطمینان از نمونه برداری مناسب از ماده معدنی:
  • عوامل متالورژی، از جمله بررسی داده‌های سنجش برای اطمینان از صحت اطلاعات تهیه شده توسط آزمایشگاه — لازم است زیرا ذخایر معدنی قابل بایگانی هستند. در اصل، هنگامی که یک منبع به وضعیت ذخیره ارتقا می‌یابد، آن را تبدیل به یک واحد اقتصادی و دارایی قرار می‌دهد که می‌تواند وام و حقوق صاحبان سهام را جذب کند - عموماً برای استخراج از آن (امیدوارانه) سود پرداخت می‌کند. ;
  • فاکتورهای اقتصادی؛
  • فاکتورهای محیط زیستی؛
  • فاکتورهای بازار یابی؛
  • فاکتورهای قانونی؛
  • عوامل سیاسی؛ و
  • عوامل اجتماعی[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "CRIRSCO". www.crirsco.com. Archived from the original on 2 September 2019. Retrieved 2018-04-11.
  2. ↑ "The International Reporting Template" (PDF). www.CRIRSCO.com. CRIRSCO. November 2013. Archived from the original (PDF) on 3 May 2017. Retrieved 5 January 2017.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Staff (2012). "Home". SAMCODE - South African Mineral Codes. SAMCODE - South African Mineral Codes. Retrieved 27 May 2012.
  4. ↑ Dill, Harald G. (June 2010). "The "chessboard" classification scheme of mineral deposits: Mineralogy and geology from aluminum to zirconium". Earth-Science Reviews. 100 (1–4): 1–420. doi:10.1016/j.earscirev.2009.10.011.

پیوند به بیرون

[ویرایش]