طوطی اقیانوس آرام

با طوطیچه آرام اشتباه نشود.

طوطی اقیانوس آرام
استان سوچیتپکز، گواتمالا
وضعیت حفاظت
CITES Appendix II (CITES)[۱]
رده‌بندی علمی edit
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: طوطی‌سانان
تیره: طوطیان
سرده: Psittacara
گونه:
P. strenuus
نام دوبخشی
Psittacara strenuus
مترادف

P. holochlorus strenuus[۲]

طوطی اقیانوس آرام (انگلیسی: Pacific parakeet؛ نام علمی: Psittacara strenuus)، که در پرورش پرندگان به عنوان طوطیچه نیکاراگوئه‌ای هم شناخته می‌شود، گونه‌ای از طوطی نوگرمسیری از خانواده طوطیان راستین است که در جنوب مکزیک، گواتمالا، السالوادور، هندوراس و نیکاراگوئه یافت می‌شود.[۳][۴]

طوطی اقیانوس آرام، طوطیچه‌ای نسبتاً بزرگ و تماماً سبز است که گاهی لکه‌های نارنجی کوچکی روی سر و گردن دارد. این پرنده دارای منقاری ضخیم و رنگ روشن و دمی نوک‌تیز است. زیستگاه اصلی آن جنگل‌های استوایی و مزارع گرمسیری است، جایی که اغلب به‌صورت دسته‌های نسبتاً بزرگ دیده می‌شود. تشخیص آن در طبیعت از طوطی سبز دشوار است، مگر با توجه به محدوده جغرافیایی: طوطی اقیانوس آرام در مناطق پست ساحلی اقیانوس آرام در چیاپاس و شمال آمریکای مرکزی یافت می‌شود، درحالی‌که طوطی سبز در دره‌های داخلی چیاپاس زندگی می‌کند. این گونه از طوطیچه پیشانی‌نارنجی بزرگ‌تر است و سر ساده‌تری دارد و فاقد رنگ آبی در بال‌هایش است.[۵]

آرایه‌شناسی و سامانه‌شناسی

[ویرایش]

طوطی اقیانوس آرام برای مدتی در سرده دم‌قیفی‌ها (سرده) قرار داشت، اما از حدود سال ۲۰۱۳ به سرده کنونی Psittacara منتقل شد.[۶][۷][۴] سامانه‌شناسی این گونه هنوز مورد توافق کامل نیست. اتحادیه بین‌المللی پرنده‌شناسان، انجمن پرنده‌شناسی آمریکا و فهرست کلمنتز پرندگان جهان این گونه را به عنوان یک آرایه تک‌نماد مستقل در نظر می‌گیرند.[۴][۸][۹] دستنامه پرندگان جهان (HBW) این گونه را زیرگونه‌ای از طوطی سبز (P. holochlorus) می‌داند.[۲]

طوطی اقیانوس آرام در حال پرواز

ویژگی‌های زیستی

[ویرایش]

طول این گونه حدود ۳۲ سانتیمتر (۱۳ اینچ) است. نر و ماده مشابه هستند. بزرگسالان به‌طور کلی سبز زیتونی هستند که زیرتنه کمی زردتر است؛ برخی از آن‌ها لکه‌های قرمزی روی گردن دارند. زیر پرهای پرواز و دم آن‌ها زیتونی-زرد است. عنبیه آن‌ها نارنجی-قرمز با پوستی برهنه و بژ روشن در اطراف، منقار شاخ‌رنگ و پاها و پنجه‌ها قهوه‌ای مایل به زرد هستند.[۱۰][۱۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Appendices | CITES". cites.org. Retrieved 6 April 2023.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ HBW and BirdLife International (2022) Handbook of the Birds of the World and BirdLife International digital checklist of the birds of the world. Version 7. Available at: http://datazone.birdlife.org/userfiles/file/Species/Taxonomy/HBW-BirdLife_Checklist_v7_Dec22.zip retrieved December 13, 2022
  3. ↑ "PACIFIC CONURE (Psittacara strenuus)". World Parrot Trust. Retrieved 31 March 2023.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Gill, F.; Donsker, D.; Rasmussen, P., eds. (January 2023). "Parrots, cockatoos". IOC World Bird List. v 13.1. Retrieved February 18, 2023.
  5. ↑ Ebird.org. “Pacific Parakeet - EBird,” 2024. https://ebird.org/species/pacpar1.
  6. ↑ R. Terry Chesser, Kevin J. Burns, Carla Cicero, Jon L. Dunn, Andrew W. Kratter, Irby J. Lovette, Pamela C. Rasmussen, J. V. Remsen, Jr. , Douglas F. Stotz, and Kevin Winker. "Fifty-ninth supplement to the American Ornithological Society’s Check-list of North American Birds". The Auk 2019, vol. 136:1-23 retrieved April 5, 2023
  7. ↑ Remsen, James V.; Urantówka, Adam (2013). "Divide Aratinga into four genera". AOS South American Classification Committee. Retrieved April 5, 2023.
  8. ↑ Chesser, R. T. , S. M. Billerman, K. J. Burns, C. Cicero, J. L. Dunn, B. E. Hernández-Baños, R. A. Jiménez, A. W. Kratter, N. A. Mason, P. C. Rasmussen, J. V. Remsen, Jr. , D. F. Stotz, and K. Winker. 2022. Check-list of North American Birds (online). American Ornithological Society. https://checklist.aou.org/taxa
  9. ↑ Clements, J. F. , T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, T. A. Fredericks, J. A. Gerbracht, D. Lepage, S. M. Billerman, B. L. Sullivan, and C. L. Wood. 2022. The eBird/Clements checklist of birds of the world: v2022. Downloaded from https://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download/ retrieved November 10, 2022
  10. ↑ Fagan, Jesse; Komar, Oliver (2016). Field Guide to Birds of Northern Central America. Peterson Field Guides. Boston: Houghton Mifflin Harcourt. pp. 99–100. ISBN 978-0-544-37326-6.
  11. ↑ Collar, N. , G. M. Kirwan, C. J. Sharpe, P. F. D. Boesman, and H. F. Greeney (2020). Pacific Parakeet (Psittacara strenuus), version 1.0. In Birds of the World (S. M. Billerman, B. K. Keeney, P. G. Rodewald, and T. S. Schulenberg, Editors). Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA. https://doi.org/10.2173/bow.pacpar1.01 retrieved April 6, 2023

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ طوطی اقیانوس آرام موجود است.