ملکوت (انگلیسی: Malakut)، عالم ملکوت، عالم ارواح و عالم امر و عالم ربوبیت و عالم غیب و باطن است.[۱]
در عالم ملکوت که جایگاه روح است مقدار نبود، و طول و عرض و عمق یافت نشود.[۲]
عالم امر، عالمی است که اشارت حسی بدان راه نیابد و به مجرد امر موجد، موجود شده باشد، و آن را عالم غیب و عالم علوی و عالم ملکوت نیز خوانند.[۳]
نفس ناطقه انسانی در عالم ملکوت، بالفطره متوجه به حقیقت وجود است.[۴]
این یک مقالهٔ خرد دین و آیین است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |
مفاهیم دینی | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
مفهوم خدا |
| ||||||||||||
وجود خدا |
| ||||||||||||
الهیات |
| ||||||||||||
مسئله زبان دینی | |||||||||||||
مسئله شر | |||||||||||||
(برپایهی تاریخ فعالیت) |
| ||||||||||||
موضوعات مرتبط | |||||||||||||