عیسی اندوی
زندگی ورزشی
[ویرایش]اندوی هم‌اکنون برای [[باشگاه فوتبال مولهوز (مولموز)در فرانسه بازی می‌کند.[۱] اندوی پیش از این در فوتبال ایران حاضر بود و عضو تیم امید باشگاه فوتبال ذوب آهن اصفهان بود. او بعدها به تیم بزرگسالان ذوب آهن راه یافت.[۲] او به دلیل چند سال زندگی در اصفهان، زبان فارسی را با لهجه اصفهانی صحبت می‌کرد[۳] و دوست ابراهیم توره دیگر بازیکن سنگالی در ایران بود.[۲] در سال ۱۳۸۷، طرفداران هوادارن فوتبال ایران در حمایت از او را «الماس سیاه» نامیدند.[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ «Issa Ndoye». soccerway. دریافت‌شده در ۵ مهر ۱۳۸۹.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ وفایی، امیر، «خارجی‌های فوتبال ما»، همشهری تماشاگر، ش. شماره ۱۶۷، شاپا ISSN 1735-7535 [[شاپا|ISSN ۱۷۳۵-۷۵۳۵]]مقدار
|issn=را بررسی کنید (کمک)، بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۰، دریافت‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۰ «نوان عظیم‌الجثه‌ترین بازیکن خارجی تاریخ فوتبال ایران بدون رقیب متعلق به اوست. اندوی از تیم امید ذوب آهن آغاز کرد و در آخرین سال حضورش در ایران به دروازه‌بان اول تیم بزرگسالان ذوب آهن تبدیل شد. دربارهٔ او شایعات زیادی وجود داشت. خودش می‌گفت از کودکی در خانه ابراهیم توره بزرگ شده و مادر توره مسئولیت تر و خشک کردنش را پذیرفته. داداش‌های ناتنی بدجوری در گل نکردن موقعیت‌های صددرصد و خوردن گل‌های عجیب به هم شباهت دارند.» - ↑ «آمدن، ماندن، رفتن». جام جم آنلاین. ۱۷ فروردین ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۵ مهر ۱۳۸۹. «یکی دیگر از خارجی‌های ذوب‌آهن، دروازه‌بانی بلندقامت و سیاه‌چرده‌است که با قد ۲ متر و ۲ سانتی برای خودش رکورددار است. او آخرین فصل حضورش در ایران را پشت‌سر می‌گذارد، چون از فصل آینده تیم‌های حاضر در لیگ برتر اجازه استفاده از بازیکن خارجی در خط دروازه را ندارند. از نکات جالب توجه در مورد اندوی این است که به دلیل سال‌های حضور در اصفهان فارسی را با لهجه اصفهانی صحبت می‌کند.»
- ↑ اسدی، افشین (۳۱ ژانویه ۲۰۰۸). «از سلطان عشق تا کاکا سیاه!». پارس فوتبال.[پیوند مرده]