غذای خیابانی

مواد غذایی خیابانی در شهر نیویورک

غذای خیابانی به غذاهای ارزانقیمت، آماده خوردن یا نوشیدنی‌هایی گفته می‌شود که توسط دستفروشان در خیابان، بازارها یا نمایشگاه‌ها به فروش می‌رسد.[۱] معمولاً غذای خیابانی از روی یک گاری یا چرخ ویژه ارائه مواد غذایی یا یک خودرو به فروش می‌رسد. بیشتر غذاهای خیابانی از آشپزی محلی و خوراکی‌های محلی سرچشمه می‌گیرند؛ اما ممکن است غذاهایی که در سطوح وسیع هم خواهان داشته باشند به صورت خیابانی به فروش برسند. لقمه انگشتی و فست فود دو نوع خوراک رایج در خیابانها هستند. معمولاً غذای دستفروشها (غذای خیابانی) از غذای مشابه در رستورانها ارزان‌تر است. مطالعه سال ۲۰۰۷ سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) نشان داد که روزانه در سراسر جهان، ۲٫۵ میلیارد نفر در خیابان غذا می‌خورند.[۲]

یک ویدئو کلیپ از یک فروشنده ساخت churros در کلمبیا

گرایش مردم به خرید مواد غذایی خیابانی دلایل متعددی دارد؛ از جمله ارزانی، محیط اجتماعی یا آشنایی با غذاهای بومی و محلی اقوام مختلف.[۳]

ماهی‌های کوچک سرخ شده از غذاهای خیابانی در یونان باستان بودند.[۴] اما Theophrastus توجه چندانی به غذاهای خیابنی نداشت.[۵] شواهدی از تعداد زیادی از فروشندگان مواد غذایی خیابانی در طول حفاری پمپئی به دست آمد.[۶] در روم باستان غذای خیابانی از سوی بی خانمانها و فقرا مورد توجه قرار می‌گرفت.[۷] در آنجا سوپ نخود[۸] با نان و سس رب[۹] غذای مورد علاقه بود. در چین باستان مواد غذایی خیابانی به‌طور کلی توسط فقیران استفاده می‌شد اما ثروتمندان نیز ممکن بود از خدمتکاران خود بخواهند از غذاهای بیرونی برای آن‌ها چیزی تهیه کنند.[۷]

در تایلند مردم تا اوایل دهه ۱۹۶۰ توجهی به غذاهای خیابانی نشان نمی‌دادند اما از این زمان به بعد به دلیل رشد سریع جمعیت شهری[۱۰] غذاهای خیابانی هم محبوبیت پیدا کردند.[۱۱]

جنبه‌های فرهنگی اقتصادی

[ویرایش]
فرشندگان غذای خیابانی در Nepal

گرایش به غذاهای خیابانی در کشورهای مختلف به یک اندازه نیست.[۱۲] به عنوان مثال در بنگلادش تنها جمعیت اندکی از زنان فروشنده غذا در خیابانها دیده می‌شوند؛ در حالی که در تایلند و نیز نیجریه، اغلب فروشندگان مواد غذایی دوره‌گرد را زنان تشکیل می‌دهند.[۱۳]

در بعضی فرهنگها قدم زدن در خیابان در حال غذا خوردن یک کار غیر مودبانه است.[۱۴][۱۵][۱۶]

ایمنی و بهداشت

[ویرایش]
ویروس هپاتیت A می‌تواند از طریق انتقال نامناسب مواد غذایی منتشر شود.[۱۷]

از اوایل قرن ۱۴ نظارت بر فروشندگان خیابانی مواد غذایی آغاز شد.[۱۸] با افزایش سرعت جهانی شدن و گردشگری، ایمنی مواد غذایی خیابانی تبدیل به یکی از نگرانی‌های عمده در زمینه سلامت عمومی و در نتیجه تلاش دولت‌ها برای آگاهی بخشی در این زمینه شده‌است.[۱۹][۲۰][۲۱][۲۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

خیابانی

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Artemis P. Simopoulos, Ramesh Venkataramana Bhat. Street Foods. Karger Publishers, 2000. p. vii. Retrieved 18 April 2011.
  2. ↑ "Spotlight: School Children, Street Food and Micronutrient Deficiencies in Tanzania". Rome, Italy: Food and Agriculture Organization of the United Nations. February 2007. Archived from the original on 30 June 2015. Retrieved 2008-02-20.
  3. ↑ The Oxford Companion to American Food and Drink. Retrieved 2012-08-17.
  4. ↑ Cathy K. Kaufman (2006-08-30). Cooking in Ancient Civilizations. Retrieved 2012-08-17.
  5. ↑ Artemis P. Simopoulos. Street Foods. Retrieved 2012-08-16.
  6. ↑ Food: The History of Taste. Retrieved 2012-08-16.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ B. W. Higman. How Food Made History. Retrieved 2012-08-16.
  8. ↑ Andrew Dalby (2003-06-18). Food in the Ancient World A-Z. Retrieved 2012-08-16.
  9. ↑ Linda Civitello (2011-03-29). Cuisine and Culture: A History of Food and People. Retrieved 2012-08-17.
  10. ↑ David Thompson. Thai Street Food. Retrieved 2012-08-16.
  11. ↑ B. W. Higman. How Food Made History. Retrieved 2012-08-16.
  12. ↑ Esther Ngan-Ling Chow. Women, the Family, and Policy: A Global Perspective. Retrieved 2012-08-16.
  13. ↑ Irene Tinker. Street Foods: Urban Food and Employment in Developing Countries. Retrieved 2012-08-17.
  14. ↑ Dan Knox, Kevin Hannam. Understanding Tourism: A Critical Introduction. Retrieved 2012-08-17.
  15. ↑ Michael Ashkenazi, Jeanne Jacob. Food Culture in Japan. Retrieved 2012-08-17.
  16. ↑ Henrike Donner. Being Middle-Class in India: A Way of Life. Retrieved 2012-08-16.
  17. ↑ Hoorfar, Jeffrey (2012-06-25). Case Studies in Food Safety and Authenticity: Lessons from Real-Life Situations. Elsevier Science. pp. 182–. ISBN 978-0-85709-693-7. Retrieved 7 April 2014.
  18. ↑ Mary Snodgrass - (2004-09-27). Encyclopedia of Kitchen History. Retrieved 2012-08-16.
  19. ↑ Mukhola, Murembiwa Stanley. "Guidelines for an Environmental Education Training Programme for Street Food Vendors in Polokwane City" (PDF). Retrieved 2007-11-23.[پیوند مرده]
  20. ↑ Mukhola, Murembiwa Stanley. "The thesis contents" (PDF). Retrieved 2007-11-23.[پیوند مرده]
  21. ↑ Lues, Jan F. R.; Rasephei, MR; Venter, P; Theron, MM; et al. (2006). "Assessing food safety and associated food handling practices in street food vending". International Journal of Environmental Health Research. 16 (5): 319–328. doi:10.1080/09603120600869141. PMID 16990173. {{cite journal}}: |access-date= requires |url= (help)
  22. ↑ Food and Agriculture Organization of the United Nations. "The informal food sector" (PDF). Archived from the original (PDF) on 13 February 2016. Retrieved 2007-11-23.