این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
غلام (به انگلیسی: The page) واژهای عربی متضاد با کنیز در زنان است و به معنای برده با خدمتکار مذکر میباشد. غلام به مردانی گفته میشد که از کودکی تا جوانی به خدمتگزاری یا جنگاوری سلاطین میپرداختند و گاه مقامهای به بالایی نیز میرسیدند. هم اکنون برخی از آفریقایی ها غلام یا به اصطلاح برده آمریکایی ها و سایر اروپاییان هستند. هر چقدر ارزش غلامان از نظر زور بازو و مهارت و دانش بیشتر باشد ارزش بیشتری دارند. در گذشته شغل برده فروشی از آفریقا به امریکا بسیار پر رونق بوده است. امیدواریم به زودی هیچکس برده دیگری نباشد.
این بخش نیازمند گسترش است. میتوانید با افزودن به آن کمک کنید. |
غلام مفهوم پسر نوجوانی بین سنین ۱۴ تا ۲۱ سال را میرساند. به خدمتکار مذکر کوچکتر صبی و به خدمتکار بزرگتر شاب گفته میشد.[۱]
این بخش نیازمند گسترش است. میتوانید با افزودن به آن کمک کنید. |
در دربار پادشاهان سامانی و سلاطین غزنوی، غلامانی که به کارهای سادهای مانند ساقیگری، آبداری، شربتداری، جامهداری، رکابداری و اسلحهداری میپرداختند، غلامان «سراپا سرایی» نامیده میشدند. [۲]
از اولین روز خدمت غلام تا پیری او، تربیت غلام با ترتیب خاصی پیگیری میشدهاست. در سال اول غلام اجازه سواری نداشته و پیاده خدمت میکردهاست. پس از یک سال، با تصویب حاجب، به غلام اسب و لگام و تسمه میدادهاند. در سال سوم غلام اجازه داشته که خنجری ببندد و در سال چهارم، قبا و گرزی به وی میدادهاند. از آن پس غلام به رتبه «وثاق باشی» ارتقا یافته و غلامانی زیر نظر او کار میکردهاند. مراتب بعدی ترقی غلام، «خیل باشی» و سرانجام «حاجب» بودهاست. گاه حاجب اگر لیاقت داشت، در ۳۵ سالگی به امیری میرسید. [۳]
شاهان و اربابان به غلامهای زیبا روی خود که از ۱۴ سال به بالا بودن و زیبای داشتن علاقه شدیدی داشتن و با آنان عشق بازی داشتند و بیشتر این غلامان را از طریق غرامتهای جنگی به دست میآوردند مانند جنگهای که در دوران قاجار روی داد و شاهان قاجار غلامان زیادی داشتند و بسیار از عراب نیز غلام داشتند که غلامهای خود را از جنگها به دست میآوردند.
از میان غلامان غزنوی این افراد به امیری و سپهسالاری رسیدند.[۴]
|نویسنده=
و |نام خانوادگی=
دادهشده است (کمک)