غلامرضا افخمی | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۱۳۱۴ |
درگذشت | ۵ شهریور ۱۴۰۳ (۸۸–۸۹ سال) |
تحصیلات | دکترای علوم سیاسی |
محل تحصیل | دانشگاه کالیفرنیا، برکلی دانشگاه کلرادو |
پیشه | ایرانشناس |
سازمان | بنیاد مطالعات ایران |
همسر | مهناز افخمی (ابراهیمی) (ا. ۱۳۴۶–۱۴۰۳) |
فرزندان | ۱ پسر |
غلامرضا افخمی (۱۳۱۴[۱] – ۵ شهریور ۱۴۰۳[۲]) پژوهشگر ارشد و مدیر پژوهشهای علوم اجتماعی و مطالعات بینالملل در بنیاد مطالعات ایران و از بنیانگذاران این نهاد بود. بنیاد مطالعات ایران یک نهاد پژوهشی مستقر در مریلند است که به مطالعه تاریخ، فرهنگ، اقتصاد و سیاست ایران میپردازد. وی همسر مهناز افخمی بود.[۳]
غلامرضا افخمی در سال ۱۳۱۴ در تهران زاده شد. او تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان البرز به پایان برد و در سال ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت. او در آغاز به دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و سپس دانشگاه کلرادو رفت تا تحصیلات خود را در مقطع دکتری علوم سیاسی به پایان برساند. او در دوران تحصیل با مهناز ابراهیمی (بعدها مهناز افخمی) آشنا شد و با او ازدواج کرد.[۴]
غلامرضا افخمی پس از پایان تحصیلات در آمریکا در سال ۱۳۴۳ به ایران بازگشت.[۴] او از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۷ استاد علوم سیاسی جذب دانشگاه ملی ایران شداو بین سالهای ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۷ استاد علوم سیاسی و تا سال ۱۳۵۳ رئیس دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه ملی ایران (دانشگاه شهید بهشتی فعلی) بود.[۵] وی از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۴ معاون وزیر کشور و از ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ دبیرکل سازمان پیکار با بیسوادی (به ریاست محمدرضا پهلوی) بود.[۱]
غلامرضا افخمی از هنگام پیروزی انقلاب تا مهر ۱۳۵۸ به صورت پنهانی در ایران ماند و سپس به آمریکا رفت.[۴]
افخمی از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۳ پژوهشگر میهمان در مؤسسه هوور در زمینه انقلاب، جنگ و صلح در دانشگاه استنفورد بود. هنگامیکه مهناز افخمی با پشتیبانی اشرف پهلوی بنیاد مطالعات ایران را پایهگذاری کردند افخمی نیز به آن بنیاد پیوست و برای رشد این بنیاد تلاش کرد. از جمله این کارها پروژه تاریخ شفاهی ایران بود. چاپ یازده جلد کتاب با ویراستاری غلامرضا افخمی، سازماندهی برنامههای نوروزی با مؤسسه اسمیتسونین، برنامههای نمایش فیلم به همراه دعوت از فیلمسازان ایرانی، برگزاری نمایشگاه از آثار عکاسان و نقاشان معاصر ایران، و راهاندازی کمیتهای برای اهدای جایزه به پایاننامههای دانشگاهی در ارتباط با ایران (از ۱۳۶۳ تا ۱۴۰۰) از دیگر این فعالیتها بودند.[۴] او همچنین در آنجا به مطالعه مسائل توسعه در جهان سوم، سخنرانی در مورد درگیری و توافق در روابط آمریکا با کشورهای خاورمیانه پرداخت و متنی دربارهٔ انقلاب اسلامی ایران تهیه کرد.
علیرضا افخمی در ۲ سال پایانی زندگی خود درگیر سرطان بود.[۴] او در ۵ شهریور ۱۴۰۳ در مریلند آمریکا درگذشت.[۲]