| فابینگ - Phubbing | |
|---|---|
| تخصص | روان‌شناسی |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
فابینگ[۱] (به انگلیسی: Phubbing) عملی است که باعث می‌شود افراد در محیط‌های اجتماعی یا خانوادگی به جای توجه به دیگران به تلفن خود نگاه کنند. مطالعات بسیاری نشان داده‌اند که فابینگ به روابط اجتماعی افراد آسیب می‌زند و کودکان را به افسردگی دچار می‌کند.
Phubbing[۲] اصطلاحی است که به عنوان بخشی از آزمایش زبانی توسط دیکشنری مک کواری برای بیان عادت بدخلقی به دلیل تلفن همراه توصیف می‌شود.
در بهار سال ۲۰۱۲ فرهنگ لغت Macquarie استرالیا و آژانس تبلیغاتی McCann گروهی از متخصصان زبان را گرد هم آوردند تا بر پدیده‌ای رایج در عصر تلفن‌های هوشمند نامی بگذارند. آن‌ها این پدیده را فابینگ 'Phubbing[۳]' لقب دادند و آن را چنین تعریف کردند: "عمل نادیده گرفتن کسی که با شما صحبت می‌کند با توجه و نگاه کردن به تلفن همراه خود" یا "عمل خنثی کردن روابط شخصی در یک محیط اجتماعی با نگاه کردن به تلفن به جای توجه به دیگری ".
بنا به تعریف، 'Phubbing[۴]' عملی است که باعث می‌شود افراد در محیط‌های اجتماعی یا خانوادگی به جای توجه به دیگران به تلفن خود نگاه کنند. یا به عبارت ساده‌تر: «بی‌اعتنایی به دیگران با نگاه کردن به تلفن همراه».
|archive-date= را بررسی کنید (کمک)