فرانچسکو کوئیرولو

فرانچسکو کوئیرولو
زادهٔ۱۷۰۴ میلادی
درگذشت۱۷۶۲ (۵۷−۵۸ سال)
پیشهمجسمه‌ساز

فرانچسکو کوئیرولو (ایتالیایی: Francesco Queirolo؛ ‏ ۱۷۰۴–۱۷۶۲) مجسمه‌ساز اهل ایتالیا بود.

وی زادهٔ شهر جنوآ در ناحیهٔ لیگوریا بود، اما بیشتر در شهرهای رم و ناپل فعالیت داشت. او مقدمات مجسمه‌سازی را در کارگاه برناردو اسکیافینو فراگرفت[۱] و سپس به شهر رم رفت و در آنجا شاگرد جوزپه روسکونی شد. در این جا بود که او تحت تأثیر کارهای آنتونیو کورادینی قرار گرفت و ظرافت‌های روکوکو را از او به‌ارث برد و مهارت فنی خارق‌العاده‌ای را برای ارائه شفافیت و تجسم نرم پارچه‌ بر روی سنگ مرمر به‌کار گرفت. در رم، او تندیس‌های «سنت جارلز بورومئو» و «سنت برنارد» را در ورودیِ سانتا ماریا ماجوره، یک نیم‌تنه از کریستینا (ملکه سوئد) (۱۷۴۰)، مجسمهٔ «ثروت» در فواره تروی (۱۷۳۵)[۲] و آرامگاه «دوشس گریلو» در سانت‌آندرئا دله فراته (۱۷۵۲) را ساخت.

پس از سال ۱۷۵۲، فعالیت‌های او بیشتر متمرکز بر آذین‌بندی و تزیین نیایشگاه مشهور کاپلا سانسه‌ورو بود. مجسمه‌های ساخته‌شده توسط او در این مکان، نمونه‌های منحصربه‌فردی از هنر فریب چشم است.

رهایی از نیرنگ

[ویرایش]
رهایی از نیرنگ

مجسمهٔ «رهایی از نیرنگ» (انگلیسی: Release from Deception) با نام اصلی «سرخوردگی» (ایتالیایی: Il Disinganno) که مابین سال‌های ۱۷۵۲ تا ۱۷۵۹ ساخته شد، یک مرد ماهیگیر را نشان می‌دهد که در تور ماهیگیری گیر افتاده و توسط یک فرشته از آن رهایی می‌یابد. این شاهکار هنری از یک تکه سنگ مرمر یک‌پارچه تراشیده شده‌است و در نیایشگاه کاپلا سانسه‌ورو در ناپل قرار دارد.

منابع

[ویرایش]
  1. «Queiròlo, Francesco». Istituto della Enciclopedia Italiana fondata da Giovanni Treccani S.p.A.
  2. "Trevi Fountain – Nemo.Guide" (به انگلیسی). Archived from the original on 21 December 2021. Retrieved 2020-10-16.

کتاب‌شناسی

[ویرایش]
  • Wittkower, Rudolf (1993). "Art and Architecture Italy, 1600-1750". Pelican History of Art. 1980. Penguin Books. pp. 449–450.