در بومشناسی، فراوانی (به انگلیسی: Abundance) محلی، نمایش نسبی یک گونه در یک اکوسیستم خاص است.[۱] معمولاً به عنوان تعداد افراد یافتشده در هر نمونه اندازهگیری میشود. نسبت فراوانی یک گونه به یک یا چند گونه دیگر که در یک اکوسیستم زندگی میکنند، به عنوان فراوانی نسبی گونهها نامیده میشود.[۱] هر دو شاخص در ارتباط با محاسبه تنوع زیستی هستند.
چندین روش برای اندازهگیری فراوانی وجود دارد. نمونهای از این دستهبندیها، «فراوانی نیمهکمی» است. اینها روشهای اندازهگیری هستند که دربردارندهٔ تخمین بر اساس دیده شدن در یک منطقه خاص با اندازه تعیینشدهاست.[۲] دو دستهبندی نیمهکمی برای فراوانی با عنوان DAFOR و ACFOR شناخته میشوند.[۲]
مقیاس ACFOR به شرح زیر است:
مقیاس DAFOR:
این روشها برای تخمین تقریبی فراوانی گونهها در یک منطقه تعیینشده (قاب) مفید هستند، اما اندازهگیری دقیق یا عینی نیستند. بنابراین، اگر روش دیگری برای اندازهگیری فراوانی در دسترس است، باید از آن استفاده کرد، زیرا این امر منجر به دادههای مفیدتر و قابل اندازهگیری میشود
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام :1
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).