فرنتس کازینتسی | |
---|---|
زاده | ۲۷ اکتبر ۱۷۵۹ اِرشِمیِن، شهرستان بیهار، مجارستان (امروز شهرستان بیهور، رومانی) |
درگذشته | ۲۳ اوت ۱۸۳۱ (۷۱ سال) سِپهالوم، شهرستان زمپلِن، مجارستان (امروز جزئی از شاتورایااویهی) |
آرامگاه | شاتورایااویهی (سِپهالوم)، شهرستان بورشود-آبااوی-زمپلن مجارستان |
پیشه | نویسنده شاعر مترجم مبدع واژه بازرس آموزش و پرورش سردفتر اسناد رسمی |
زبان(ها) | زبان مجاری |
ملیت | مجار |
تحصیلات | حقوق |
دانشگاه | کالج دبرتسن (۱۷۶۶) کالج کِشمارک (۱۷۶۸) کالج شاروشپاتاک (۱۷۶۹–۱۷۷۹) |
جنبش ادبی | عصر روشنگری کلاسیسیسم |
کار(های) برجسته | خارها و گلها، ۱۸۱۱ (Tövisek és virágok) رساله شعری به میهای ویتکوویچ، ۱۸۱۱ (Poétai episztola Vitkovics Mihályhoz) |
همسر(ها) | سوفی توروک، از ۱۸۰۴ (Kazinczyné Török Sophie) |
فرزند(ان) | ایفیگِنیا (Iphigenia) اِئوگِنیا (Eugenia) تالیا (Thalia) مارک اِمیل فِرِنتس (Márk Emil Ferenc) آنتال سوفرون فِرِنتس (Antal Sophron Ferenc) آنا ایفیگِنیا (Anna Iphigenia) بالینت تسِسیل فِرِنتس (Bálint Cecil Ferenc) لایوش (Lajos) |
فِرِنتس کازینتسی (مجاری: Kazinczy Ferenc؛ زادهٔ ۲۷ اکتبر ۱۷۵۹ در اِرشِمیِن[الف] – درگذشتهٔ ۲۳ اوت ۱۸۳۱ در سِپهالوم) نویسنده، شاعر، چهره برجستهٔ اصلاحطلب زبان، از بنیانگذاران فرهنگی دوران اصلاحات مجارستان و عضو فرهنگستان علوم مجارستان بود. او با فعالیتهای خود به عنوان مبتکر زبان و سازماندهنده ادبیات، در دهههای قبل از اصلاحات به اعتلای ملی و استقلال کمک شایانی کرد. او با ابداع و احیای هزاران کلمه اصلاحات گستردهٔ زبان را در قرن نوزدهم رقم زد، و امکان پیشرفت علمی همگام برای زبان مجاری را فراهم کرد؛ بدینسان در سال ۱۸۴۴ مجاری به زبان رسمی تبدیل شد.